ପ୍ରଶ୍ନ:- ଗ୍ରାରେ ଦେଖାଯାଉଥିବା ଏକ ପରିବାରତ୍ଵ ପରମ୍ପରା ସମ୍ପର୍କରେ ପଠିତ ପ୍ରବନ୍ଧକୁ ଭିତ୍ତି କରି ବର୍ଣ୍ଣନା କର
କିମ୍ବା:-
ପଠିତ ପ୍ରବନ୍ଧ ଅବଲମ୍ବନରେ ପଲ୍ଲୀରେ ଦେଖାଯାଉଥିବା ବିଭିନ୍ନ ପରମ୍ପରା ସମ୍ପର୍କରେ ଆଲୋଚନା କର
ବିଶିଷ୍ଟ ଐତିହାସିକ,ଗବେଷକ ଡକ୍ଟର କୃଷ୍ଣଚନ୍ଦ୍ର ପାଣିଗ୍ରାହୀ ପ୍ରବନ୍ଧ ରଚନାରେ ନିଜର ମୌଳିକତା ପାଇଁ ଓଡିଆ ସାହିତ୍ୟ ଜଗତରେ ସ୍ଵତନ୍ତ୍ର ମର୍ଯ୍ୟାଦାର ଅଧିକାରୀ ହୋଇଛନ୍ତି । ପ୍ରାବନ୍ଧିକଙ୍କର ଚର୍ଚ୍ଚିତ ପୁସ୍ତକ" ପ୍ରବନ୍ଧ ମାନସ" ରୁ ସଂଗୃହିତ ଆଲୋଚ୍ୟ ପ୍ରବନ୍ଧ" ଜନ୍ମଭୂମି ରେ ସେ ପଲ୍ଲୀ ଜନ୍ମମାଟିର ଅନ୍ୟନ୍ୟ ମହତ୍ଵ ଦର୍ଶାଇବା ସହିତ ତହିଁରେ ଦେଖାଯାଉଥିବା ଏକ ପରିବାରତ୍ଵ ପରମ୍ପରା ଉପରେ ଆଲୋକପାତ କରିଛନ୍ତି ।
ସଂପ୍ରତି ସମାଜରେ ପ୍ରଚଳିତ ଧାରା :ତଥାକଥିତ ଶିକ୍ଷିତ ଗୋଷ୍ଠୀଙ୍କର ପଲ୍ଲୀ ବିମୁଖତା ଲେଖକଙ୍କୁ ବହୂ ପରିମାଣରେ ବ୍ୟଥିତ କରିଛି । ଏମାନେ ନାନା କାର୍ଯ୍ୟର ଦ୍ଵାହି ଦେଇ ସହରାଭିମୁଖ୍ୟ ହୁଅନ୍ତି ଓ ଜନ୍ମଭୂମି ସହିତ ସମସ୍ତ ସମ୍ପର୍କ ତୁଟାଇ ଦେବାକୁ ପଶ୍ଚାତପଦ ହୁଅନ୍ତି ନାହିଁ । ଶିକ୍ଷିତ ସମାଜର ଏହି ଭୁଲକୁ ପ୍ରାବନ୍ଧିକ ସୁଚେଇ ଦେଇ ଗ୍ରାମରେ ପରସ୍ପର ମଧ୍ୟରେ ଗଢି ଉଠିଥିବା ପାରିବାରିକ ସମ୍ପର୍କ ଓ ଆତ୍ମୀୟତାକୁ ସ୍ମରଣ କରାଇ ଦେଇଛନ୍ତି ଯାହା ସହରୀ ସଭ୍ୟତାରେ ବିରଳ । ଜାତି- ଧର୍ମ ନିର୍ବି ଶେଷରେ ପଲ୍ଲୀଗ୍ରାମର ସମସ୍ତ ଗ୍ରାମବାସୀ କେହି , ଭଉଣୀ , କେହି କକା, କେହି ଖୁଡୀ ଇତ୍ୟାଦି ଭାବରେ ପରସ୍ପର ମଧ୍ୟରେ ପରିଚିତ ହୋଇଥାନ୍ତି । ସମସ୍ତେ ସମସ୍ତଙ୍କର ଭଲ- ମନ୍ଦ, ସୁଖଦୁଃଖରେ ଭାଗୀଦାରୀ ଦୁଆନ୍ତି । ମାତ୍ର ଦୀର୍ଘ ଦିନ ଗ୍ରାମରେ ଅନୁପସ୍ଥିତ ରହିବା ଫଳରେ ଏ ମଧୁର ସମ୍ପର୍କରେ ଭଟ୍ଟା ପଡିଯାଏ । ଯେତେ ଚେଷ୍ଟା କାଲେ ମଧ୍ୟ ଏ ସମ୍ପର୍କ ଆଉ ଫେରେନା । ଏହି ପ୍ରସଙ୍ଗ ଲେଖକ ସ୍ଵୀୟ ଅଭିଜ୍ଞତାକୁ ନିଜ ଗ୍ରାମର ସାର ମାଉସୀ ଓ ଗୋବିନ୍ଦା ଭାଇର ଉଦାହରଣ ଦେଇ କହିଛନ୍ତି ଯେ ସତଚେଷ୍ଟା କରି ମଧ୍ୟ ସାର ମାଉସୀର ଆତ୍ମୀୟତା ଓ ଗୋବିନ୍ଦା ଭାଇର ପୂର୍ବ ପ୍ରତ୍ୟୟ ଆଉ ସେ ଫେରି ପାଇନାହାନ୍ତି । ପୁନଶ୍ଚ ଗ୍ରାମରେ ପାଳିତ ବିଭିନ୍ନ ପର୍ବପର୍ବାଣିରେ ସମସ୍ତ ବିଭେଦ ସର୍ତ୍ତେ ଗ୍ରାମବସିମାନଙ୍କ ଭୀତରେ ଅନ୍ୟ ଏକ ପ୍ରକାର ଏକପରିବାରତ୍ଵର ଭାବ ଆପେ ଆପେ ଯାତ ହୋଇଥାଏ । ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ସ୍ଵାର୍ଥକୁ ଭୀଲୁଜାଇ ସେମାନେ ରାଜ , ଦୋଳି , ଦଶହରା, କୁମାର ପୂର୍ଣ୍ଣମୀ,ଭଳି ପୂର୍ବ ଏକତ୍ର ପାଳନ କରନ୍ତି । ରଜ ପୂର୍ବର ଏକ ମନୋଜ୍ଞ ବର୍ଣ୍ଣନା କରିବାକୁ ଯାଇ " ପ୍ରାବନ୍ଧିକ ଲେଖିଛନ୍ତି " ସିକ୍ତଭୂମିର ସୁଗନ୍ଧ ଓ ବନ୍ୟଯଠୁର ପରିମଲରେ ରଜପର୍ବର ଆରମ୍ଭ ହୁଏ , ଉଦବେଳ ମନରେ ଗ୍ରାମବାସୀମାନେ ଦୋଳି ଖେଳରେ ରତ ହୋଇପଡନ୍ତି । ପରେ ପରେ ଶ୍ରମଜୀବିମାନଙ୍କ ସମବେତ ଯତ୍ନରେ ଧରଣୀ ହୋଇଉଠେ ଶସ୍ୟ ଶ୍ୟାମଳା । ସବୁଠି ଶୃଙ୍ଖଳିତ ଓ ଯୋଜନାବଦ୍ଧ କର୍ମ ପରିଲିଖିତ ହୁଏ । ଅପୂର୍ବ ଭାଇଚାରାର ବାର୍ତ୍ତା ପ୍ରଦାନ କରେ ପଲ୍ଲୀଭୂମି ।
ବାସ୍ତବରେ ପ୍ରାବନ୍ଧିକ ଭାରତୀୟ ଗ୍ରାମ୍ୟ ଜୀବନରେ ଏକ ନିଖୁଣ ଚିତ୍ର ପ୍ରଦାନ କରିଛନ୍ତି ।
ପ୍ରଶ୍ନ:- " ସମୟ -ସ୍ରୋତରେ ନିଃସହାୟ ଶୁଷ୍କ ତୃଣ ପରି ମୁଁ ଭାସି ଚାଲିଛି ।
ସମୟ -ସ୍ରୋତରେ.................................. ଭାସିଚାଲିଛି ।
ଶଂସିତ ଗଦ୍ୟାନ୍ସଟି ପ୍ରାବନ୍ଧିକ ଡଃ:କୃଷ୍ଣଚନ୍ଦ୍ର ପାଣିଗ୍ରାହୀଙ୍କ ପୁସ୍ତକ " ପ୍ରବନ୍ଧ ମାନସ" ରୁ ସଂଗୃହିତ " ଜନ୍ମଭୂମି "ଶୀର୍ଷକ ପ୍ରବନ୍ଧର ଅଂଶବିଶେଷ ଅଟେ । ଆଲୋଚ୍ୟ ପ୍ରସଙ୍ଗରେ ଲେଖକ କମର ତାଡନାରେ ନିଜର ଜନ୍ମମାଟି ଠାରୁ ବିଚ୍ଛିନ୍ନ ହୋଇ କିପରି ମାନସିକ ଗ୍ଳାନିର ଶିକାର ହୋଇଛନ୍ତି ତାର ହୃଦୟସ୍ପର୍ଶୀ ଚିତ୍ର ଉପସ୍ଥାପନ କରିଛନ୍ତି ।
ଯେଉଁ ଜନ୍ମମାଟି ମାତା, ଧାତ୍ରୀ, ଓ ଶିକ୍ଷୟତ୍ରୀର ଭୂମିକା ଗ୍ରହଣ କରି ପ୍ରାବନ୍ଧିକଙ୍କୁ ଲାଳନପାଳନ କଳା , ପରିସ୍ଥିରର ଚାପରେ , କର୍ତ୍ତବ୍ୟର ଅନୁରୋଧରେ ସେହି ଜନ୍ମଭୂମି ଠାରୁ ଦୂରେଇ ଯିବାକୁ ସେ ବାଧ୍ୟ ହୋଇଛନ୍ତି । ସତ ଚେଷ୍ଟା କରି ମଧ୍ୟ ସେଠାକୁ ଫେରିଯିବାକୁ ନୈତିକ ସାହସ ଲେଖକ ଯୁଟାଇ ପାରିନାହାନ୍ତି । ପ୍ରଖର ଜଳସ୍ରୋତରେ ଶୁଖିଲା ଘାସଟିଏ ଯେପରି ନିଜର ଅସ୍ତିତ୍ଵ ହରାଇ ବସେ ସେହିପରି ସମୟ ସ୍ରୋତରେ ନିଜକୁ ହଜାଇ ଦେଇଛନ୍ତି ସେ । ରାଶିରାଶି ଶାଳତରୁ ମଧ୍ୟରେ ତଟିନୀବେଷ୍ଟିତ ନିଜ ଜନ୍ମଭୂମିର ଚାରୁଚିତ୍ରକୁ ସ୍ମରଣ କରିବା ଛଡା ଅନ୍ୟ ଉପାୟ ତାଙ୍କ ପାଖରେ ନ ଥିଲା । ଉକ୍ତ ଅଂଶରେ ଲେଖକଙ୍କ ନୈରାଶ୍ୟ ଓ ଅସହାୟବୋଧ ସ୍ପଷ୍ଟ ପ୍ରତିଫଳିତ ହୋଇଛି ।
ପ୍ରଶ୍ନ :- ଏକ ସାର୍ଥକ ଉଦବୋଧନ ଗୀତିକା ଭାବରେ " ଜାଗ ବନ୍ଧନହରା " କବିତାର ମର୍ମ ଆଲୋଚନା କର
କିମ୍ବା :- ନବଯୁଗର ତରୁଣମାନଙ୍କୁ କବି ଦେଇଥିବା ଆହ୍ଵାନକୁ ପଠିତ କବିତା ଆଧାରରେ ବିଶ୍ଳେଷଣ କର ।
ଓଡିଶାର ମହାନ ବିପ୍ଲବ କବି ଅନନ୍ତ ଚରଣ ପଟ୍ଟନାୟକ ନିଜର ସାମ୍ୟବାଦୀ ଚିନ୍ତାଧାରା ପାଇଁ ପାଠକ ମହଲରେ ସୁପରିଚିତ । ତାଙ୍କ ରଚିତ " ଜାଗ ବନ୍ଧନହରା" ଏକ ଉଦବୋଧନ ମୂଳକ ଗୀତିତା ଯେଉଁଥିରେ ଏକ ଶ୍ରେଣୀହୀନ ଓ ଶୋଷଣମୁକ୍ତ ସମାଜ ଗଠନ ପାଇଁ ନବଯୁଗର ତରୁଣମାନଙ୍କୁ ଆହ୍ଵାନ ଦେଇଛନ୍ତି । ନବଯୁଗ ସାହିତ୍ୟ ସଂସଦର ପ୍ରଥମ ଅଧିବେଶନରେ ପ୍ରାରମ୍ଭିକ ସଙ୍ଗୀତ ରୂପେ ଗାନ କରାଯାଇଥିବା ଏହି କବିତାରେ ମାନବବାଦର ଜୟଗାନ କରାଯାଇଛି ।
ଆଜିର କଳୁଷିତ ସମାଜରେ ପରିବର୍ତ୍ତନ ଆଣିବା ପାଇଁ କବି ନବୀନ ଯୁଗର ତରୁଣମାନଙ୍କୁ ହିଁ ଉପଯୁକ୍ତ ମାନେ କରିଛନ୍ତି । ସେମାନଙ୍କୁ " ବନ୍ଧନହରା " ଭାବେ ସଂବୋଧନ କରି ନିଜ ସମ୍ମୁଖରେ ଥିବା ସମସ୍ତ ବାଧାବନ୍ଧନକୁ ଛିନ୍ନ କରିବାକୁ ପରାମର୍ଶ ଦେଇଛନ୍ତି । ସମାଜର ତଥାକଥିତ ମୁଖିଆମାନଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ନିଷ୍ପେସିତ , ଅତ୍ୟାଚାରିତ ହୋଇ ମୃତବତ ପଡିରହିଥିବା ଲକ୍ଷ ଲକ୍ଷ ଜୀବନରେ ଆଲୋକଧାରା ଖେଳାଇବାକୁ କବି ଦେଇଛନ୍ତି ଦୂର୍ବାର ଆହ୍ଵାନ । ସମାଜରେ ରହିଥିବା ଶୋଷଣର ସମୂଳ ବିଲୋପ ସାଧନ ନିମିତ୍ତ ଯୁବଶକ୍ତି ଆଗେଇ ଆସୁ ବୋଲି ସେ କହିଛନ୍ତି । ଅନ୍ଧକାର କାରାଗୃହରେ ଅପମାନିତ ଓ ଲାଞ୍ଛିତ ଅବସ୍ଥାରେ କାଲାତିପାତ କରୁଥିବା ନିରୀହ ଜନସାଧାରଣଙ୍କ ଦୁଃଖ ଲାଘବକୁ ଯୁଗର ଆହ୍ଵାନ ରୂପେ ଗ୍ରହଣ କରିବାକାଉ କବି ଯୁବକମାନଙ୍କୁ ଅନୁରୋଧ କରିଛନ୍ତି । ଅବାହମାନ କାଳରୁ ଚଳି ଆସୁଥିବା ଜାତିପ୍ରଥା ସମାଜରୁ ଦୂର ହେବ । ତରୁଣମାନଙ୍କୁ ଏଥି ନିମିତ୍ତ ଜାଗ୍ରତ ହେବାକୁ ପଡିବ । ସକଳ ପ୍ରତିବନ୍ଧକକୁ ଅତିକ୍ରମ କରି ମୃତ୍ୟୁର ଦ୍ଵାରଦେଶରେ ମଧ୍ୟ ଜୀବନ ସଙ୍ଗୀତ ଗାନ କରିବାକୁ ହେବ । ମାନବ ଶିରରେ ଥିବା ସମସ୍ତ ଅପମାନ ପୋଛି ଦେବାକୁ କବି ସେମାନଙ୍କୁ ବୈପ୍ଳବିକ ଉଦବୋଧନ ଦେଇ ଲେଖିଛନ୍ତି :-
" ମରଣ ଦୁଆରେ ଚରଣ ଅରପି
ଗାଆରେ ଅମର ଗାନ
ପୋଛିଦିଅ ଆଜି ମାନବ ଶିରସୁଁ
ସଂଚିତ ଅପମାନ
କବିଙ୍କ ଦ୍ରୁଷ୍ଟିରେ ନବୀନ ଯୁଗର ତରୁଣମାନେ ସନ୍ଧାନୀ ମାତ୍ର ସେମାନେ ଯାତ୍ରାପଥ କଣ୍ଟକିତ । ପାର୍ଥିକ ଜଗତର ମୋହ ମାୟା ଲକ୍ଷ୍ୟପଥରେ କୁହେଳି ସୃଷ୍ଟି କରି ବାଧା ଉତ୍ପନ୍ନ କରିବାର ସମ୍ଭାବନା ଅଛି । ନୈରାଶ୍ୟ ଓ ହତାଶାର ମରୁପଥରେ ଆସା ନିର୍ଝର ସୃଷ୍ଟି କରିବାକୁ କବି ତରୁଣମାନଙ୍କୁ ଆହ୍ଵାନ ଦେଇଛନ୍ତି । ସେମାନଙ୍କ ଦୂର୍ବାର ଶକ୍ତି ରୂପୀ ରଥଚକ୍ର ତଳେ ସମାଜରୁ ଦୁଃଖ , ପୀଡ ନିଶ୍ଚୟ ଧ୍ଵଂସ ପାଇବ ଓ ଦିନେ ନା ଦିନେ ତରୁଣମାନେ ସମସ୍ତ ବନ୍ଧନର ଅର୍ଗଳିକୁ ଧ୍ଵଂସ କରି ବିଜୟର ମାଳା ପିନ୍ଧିବେ ବୋଲି ସେ ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ଆଶାବାଦୀ । କବିଙ୍କ ଭାଷାରେ
"ଚୂର୍ଣ୍ଣ କରୁରେ ସ୍ୟନ୍ଦନ ତବ
ପୀଡନର ପରବତ
ଭାଜିପଡୁ ଆଜି ଅର୍ଗଳ ରାଜି
ଘେନ ବିଜୟର ମାଳା
ବାସ୍ତବରେ କବିଙ୍କର ଅଗ୍ନିବର୍ଷା ଉଦବୋଧନ ଯୁବକମାନଙ୍କ ଶରୀରରେ ନିଶ୍ଚୟ ପ୍ରାଣ ସଂଚାର କରିବ ଏଥିରେ ସନ୍ଦେହ ନାହିଁ ।
(ଖ) ପ୍ରାୟ ୫୦ ଟି ଶବ୍ଦରେ ସୁପ୍ରସଙ୍ଗ ସରଳାର୍ଥ ଲେଖ ।
ପ୍ରଶ୍ନ:- " ଭିନ୍ନ କରି ସେ ତନ୍ଦ୍ରା ପରଶ
ହସାଅ ଭୁବନ ସାରା"।
ଭିନ୍ନ କରି ସେ .................................. ଭୁବନ ସାରା
ଶଂସିତ ପଦ୍ୟାସଂଟି ବିଶିଷ୍ଟ ସାମ୍ୟବାଦୀ କବି ଅନନ୍ତ ପଟ୍ଟନାୟକଙ୍କ ରଚିତ " ଜାଗ ବନ୍ଧନ ହରା" ଶୀର୍ଷକ ପଦ୍ୟରୁ ଉଦ୍ଧିଷ୍ଟ । ଆଲୋଚ୍ୟ ଅଂଶରେ କବି ମୋହନିଦ୍ରାରୁ ଜାଗ୍ରତ ହୋଇ ନିଜ ସମ୍ମୁଖରେ ଥିବା ସମସ୍ତ ବାଧା ବନ୍ଧନକୁ ଛିନ୍ନ କରି ଜଗତର କଲ୍ୟାଣ ସାଧନ ନିମିତ୍ତ ନବୀନ ଯୁଗର ତରୁଣମାନଙ୍କୁ ଦେଇଛନ୍ତି ବୈପ୍ଲବିକ ଆହ୍ଵାନ ।
ଆବହମାନ କାଳରୁ ସମାଜର ଏକ ନିର୍ଦ୍ଧିଷ୍ଟ ଗୋଷ୍ଠୀ ଅବହେଳିତ , ନିଷ୍ପେସିତ ଓ ଶୋଷିତ ହୋଇଆସିଛି । କବିଙ୍କ ଦ୍ରୁଷ୍ଟିରେ ଆଜିର ଯୁବକମାନେ ହିଁ କେବଳ ମାନବ ଶିରରେ ସଂଚିତ ସମସ୍ତ ଅପମାନକୁ ପୋଛିଦେଇ ନୀତିନିୟମର ତିମିରକାରାକୁ ଧ୍ଵଂସ କରିବାକୁ ସକ୍ଷମ । ଶୋଷଣ ଓ ଅତ୍ୟାଚାର ବିରୁଦ୍ଧରେ ସ୍ଵର ଉତ୍ତୋଳନ କରିବାକାଉ କବି ସେମାନଙ୍କୁ ପ୍ରେରଣା ଦେଇଛନ୍ତି । ମାତ୍ର ପର ମୂହୁର୍ତ୍ତରେ ସେ ଆଶଙ୍କା ପ୍ରକାଶ କରିଛନ୍ତି ସେ ସାଂସାରିକ ମୋହମାୟା ତରୁଣମାନଙ୍କ ସମ୍ମୁଖରେ କଣ୍ଟକ ସାଜି ବାଧା ଉତ୍ପନ୍ନ କରିପାରେ । ତେଣୁ ସେ ମୋହନିଦ୍ରାର ସ୍ପର୍ଶକୁ ଛିନ୍ନ କରି ସମାଜର ଦଳିତ, ସର୍ବହରା , ଜନସାଧାରଣଙ୍କ ମୁଖରେ ହସ ଖେଳାଇବକଉ କବି ସେମାନଙ୍କୁ ଉଦବୋଧନ ବାଣୀ ଶୁଣାଇଛନ୍ତି ।
କବିଙ୍କର ଆହ୍ଵାନ ଯୁଗୋପଯୋଗୀ ହୋଇଛି ।
ଛାତ୍ର ଜୀବନର ଶୃଙ୍ଖଳାବୋଧ
(ଉପକ୍ରମ-ଶୃଙ୍ଖଳିତ ଛାତ୍ର ଜୀବନ-ବିଶୃଙ୍ଖଳାର କାରଣ- ପରିଣାମ- ଉପସଂହାର)
ଛାତ୍ର ଜୀବନ ମନୁଷ୍ୟର ଜୀବନକାଳ ମଧ୍ୟରେ ଅମୂଲ୍ୟ ସମୟ ଭାବେ ପରିଗଣିତ । ଛାତ୍ର ଜୀବନ ଏକ ତପସ୍ୟା ଭଳି ଯହିଁରେ ଥାଏ ଲକ୍ଷ୍ୟ ସାଧନର ଅଙ୍ଗୀକାରବଦ୍ଧତା । ମାତ୍ର ଶୃଙ୍ଖଳାରୁ ବାଦ ଦେଇ ଏହାର କଳ୍ପନା କରାଯାଇନପରେ । ଜୀବନର ପ୍ରଥମ ସୋପାନରେ ଶୃଙ୍ଖଳା ପରବର୍ତ୍ତୀ ସମୟରେ ସେମାନଙ୍କୁ ଉତ୍ତମ ନାଗରିକ ଭାବେ ଗଢି ତୋଳିବାରେ ସହାୟକ ହୋଇଥାଏ । ଯେଉଁ ଛାତ୍ର ଶୃଙ୍ଖଳିତ ତାର ଭବିଷ୍ୟତ ଉଜ୍ଵଳ ଓ ସଫଳତା ପାଦସ୍ପର୍ଶ କରେ ।
ମନୁଷ୍ୟ ସର୍ବପ୍ରଥମେ ନିଜ ପରିବାରରୁ ହିଁ ଶୃଙ୍ଖଳା ଶିକ୍ଷାଲାଭ କରିଥାଏ ଯାହା ଛାତ୍ର ଜୀବନରେ ପ୍ରତିଫଳିତ ହୁଏ । ପାଠପଢାରେ ସାମାନ୍ୟ ତ୍ରୁଟିବିଚ୍ୟୁତି ଲକ୍ଷ୍ୟପଥରୁ ଦୂରେଇ ଦିଏ । ସମଗ୍ର ଜୀବନ ବିପର୍ଯ୍ୟସ୍ତ ହୋଇପଡେ । କେବଳ ପଢାକ୍ଷେତ୍ରରେ ନୁହେଁ ଦିନଚର୍ଯ୍ୟରେ ମଧ୍ୟ ଶୃଙ୍ଖଳାତାର ଆବଶ୍ୟକତା ଅନୁଭୂତ ହୁଏ । ପ୍ରଭାତରୁ ଶଯ୍ୟାତ୍ୟାଗ , ନିୟମିତ ବ୍ୟାୟାମ , ପୃଷ୍ଟିକର ଭୋଜନ ଓ ନିତ୍ୟକର୍ମ ସମାପନ ଆଦି ସମସ୍ତ କାର୍ଯ୍ୟ ଏକ ନିୟମରେ ବନ୍ଧା ହେବା ଉଚିତ । ସମୟାନୁବର୍ତ୍ତିତା ହେଉଛି ଶୃଙ୍ଖଳାର ଅନ୍ୟନାମ । ଘରେ ସମସ୍ତ ପଢା ଠିକ ସମୟରେ ସାରିବା , ଠିକ ସମୟରେ ବିଦ୍ୟାଳୟରେ ପହଞ୍ଚିବା ଓ ରୁଟିନ ଅନୁଯାୟୀ ପ୍ରାର୍ଥନା ଆଦି ବିଦ୍ୟାଳୟ କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମରେ ଅଂଶଗ୍ରହଣ କରିବା ଶୃଙ୍ଖଳା ପର୍ଯ୍ୟାୟଭୁକ୍ତ । ଶ୍ରେଣୀ କକ୍ଷରେ ନୀରବତା ଅବଲମ୍ବନ କରି ଶିକ୍ଷକ ପଢାଉଥିବା ପାଠ ପ୍ରତି ଧ୍ୟାନ ଦେବା । ଶ୍ରେଣୀ କକ୍ଷକୁ ପରିଷ୍କାର ରଖିବାରେ ମଧ୍ୟ ଶୃଙ୍ଖଳାବୋଧର ପରିଚୟ ମିଳେ ।
ସେହିଭଳି କ୍ରିଡା ହେଉଛି ଛାତ୍ର ଜୀବନର ଅନ୍ୟ ଏକ ଅଙ୍ଗ । ପ୍ରତ୍ୟେକ ଖେଳର ନିୟମ ମାନି ଦଳୀୟ ସ୍ଵାର୍ଥକୁ ଆଖିରେ ରାଖୀ ଖେଳିବା ଶୃଙ୍ଖଳିତ ଛାତ୍ରର କର୍ତ୍ତବ୍ୟ । ଖେଳ ପରିଚାଳନାକୁ ସମ୍ମାନ ଦେବା ସହ ସାଥି ଖେଳାଳିମାନଙ୍କ ସହ ସମନ୍ଵୟ ରକ୍ଷା କରି ଖେଳିବା ସେମାନଙ୍କରେ ଧେୟ ହେବା ଉଚିତ । ବିଭିନ୍ନ ସମୟରେ ବିଦ୍ୟାଳୟରେ ଆୟୋଜିତ ସଭାରେ ନିର୍ଦ୍ଧିଷ୍ଟ ସ୍ଥାନରେ ବସିବା ,ଗଣ୍ଡଗୋଳ ନ କରି ବକ୍ତାଙ୍କ ଭାଷଣ ଶୁଣିବା ଓ ଆବଶ୍ୟକ ସ୍ଥଳେ ସୁନିୟୋଜିତ ଢଙ୍ଗରେ ନିଜର ବ୍ୟକ୍ତବ୍ୟ ଉପସ୍ଥାପନ କରିବା ଶୃଙ୍ଖଳାବୋଧର ପରିଚାୟକ ଅଟେ ।
ଆଳସ୍ୟ ଓ ସମୟର ଦୁରୁପଯୋଗ ହିଁ ଶୃଙ୍ଖଳା ଭଙ୍ଗର କାରଣ । ସାମାଜିକ ମୂଲ୍ୟବୋଧର ଅବକ୍ଷୟ ଆଜି ଛାତ୍ରମାନଙ୍କୁ କୁପଥଗାମୀ କରୁଛି । ପିତାମାତାଙ୍କର ନିଜର ସନ୍ତାନମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ଶାସନ ଏବଂ ସମୟର ଅଭାବ ସାଙ୍ଗକୁ ମୋବାଇଲ ଫୋନର ପ୍ରଚାଳନ ଅନେକାଂଶରେ ଛାତ୍ରମାନଙ୍କୁ କରିଛି ଉଦଭ୍ରାନ୍ତ ଓ ଶୃଙ୍ଖଳାହିଁ । ଏହା ଆଗାମୀ ପିଢୀ ପାଇଁ ନିଶ୍ଚୟ ସତର୍କ ଘଣ୍ଟି ସଦୃଶ । ବିଡମ୍ବନାର ବିଷୟ ଏହିକି ଯେ କେତେକ ଭ୍ରଷ୍ଟ ରାଜନେତା ନିଜର ସଂକୀର୍ଣ୍ଣ ସ୍ଵାର୍ଥ ସାଧନ ନିମନ୍ତେ କଲେଜ ସ୍ତରରେ ଛାତ୍ରମାନଙ୍କୁ ସକ୍ରିୟ ରାଜନୀତି ମଧ୍ୟକୁ ଟାଣିନେବା ଫଳରେ ଛାତ୍ର ଜୀବନ ବି ଶୃଙ୍ଖଳିତ ଓ କଳୁଷିତ ହେବରେ ଲାଗିଛି । ବର୍ତ୍ତମାନଠାରୁ ଆମେ ଯଦି ଯତ୍ନବାନ ନ ହେବା ତେବେ ଭବିଷ୍ୟତରେ ଶୃଙ୍ଖଳାହୀନତାର ଭୟଙ୍କର ପରିଣାମ ଆମକୁ ଭୋଗିବାକୁ ହେବ । ଛାତ୍ରମାନେ ଦେଶର ଭବିଷ୍ୟତ । ଦେଶର ଉନ୍ନତି ସେମାନଙ୍କ କାନ୍ଧରେ । ଏଥି ସହିତ ନିଜ ଜୀବନକୁ ଉତ୍ତମ ରୂପେ ଗଢି ତୋଳିବାକୁ ହେଲେ ପ୍ରତ୍ୟେକ କ୍ଷେତ୍ରରେ ସେମାନଙ୍କୁ ନିୟମ ଓ ଶୃଙ୍ଖଳା ମଧ୍ୟ ଦେଇ ଗତି କରିବାକୁ ହେବ । କାରଣ ଭବିଷ୍ୟତ ଜୀବନର ମୂଳଦୁଆ ଏହିଠାରେ ହିଁ ପଡେ । ମୂଳଦୁଆ ଦୃଢ ନ ହେଲେ ଜୀବନର ଅଟ୍ଟାଳିକା ସ୍ଥାପନ କରିବା ଅସମ୍ଭବ ଏହା ଛାତ୍ରମାନେ ମନେରଖିବା ଉଚିତ । ମହାପୁରୁଷମାନଙ୍କ ଜୀବନୀ ପଠନ କାଲେ ସେମାନଙ୍କର ଶୃଙ୍ଖଳିତ ଛାତ୍ର ଜୀବନ ସମ୍ପର୍କରେ ସୂଚନା ମିଳେ । ଏଣୁ ଏକ ଉତ୍ତମ ରାଷ୍ଟ୍ର ଗଠନରେ ସହାୟକ ହେବା ସହିତ ନିଜ ବ୍ୟକ୍ତିତ୍ଵର ବିକାଶ ନିମନ୍ତେ ଶୃଙ୍ଖଳାବୋଧର ଆବଶ୍ୟକତା ଅପରିହାର୍ଯ୍ୟ ଏଥିରେ ସନ୍ଦେହ ନାହିଁ ।
ପ୍ରଶ୍ନ:- ତୁମ ଘରର ସୁବିଧା ଅସୁବିଧା ବର୍ଣ୍ଣନା କରି ଦୂରରେ ଥିବା ପିତାଙ୍କ ନିକଟକୁ ପତ୍ର ଲେଖ
ପୂଜ୍ୟ ବାପା
ମୋର ଭୂମିଷ୍ଠ ପ୍ରଣାମ ଗ୍ରହଣ କରିବେ । ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ଗୁରୁଜନମାନଙ୍କୁ ମୋର ପ୍ରଣାମ ଜଣାଇଦେବେ । ଆଶା ଇଶ୍ଵରଙ୍କ କୃପାରୁ ଆପଣ ସେଠାରେ ଭଲରେ ଥିବେ । ଗତକାଲି ଆପଣ ପଠାଇଥିବା ଚିଠି ପାଇଲୁ । ଘରର ଭଲମନ୍ଦ ବିଷୟରେ ଜଣାଇବାକୁ ଲେଖିଛନ୍ତି । ଘରେ ଥିବା ଅନେକ ସମସ୍ୟା ମଧ୍ୟରୁ କିଛି ଆପଣଙ୍କ ଜାଣିବା ପାଇଁ ଲେଖିଛି ।
ଏବେ ଧାନ କଟାକଟି ପ୍ରାୟ ସରିଗଲାଣି । ଚଳିତ ବର୍ଷ ଫସଲ ଭଲ ହୋଇନାହିଁ । ଯାହାବି ହୋଇଥିଲା ଅଦିନିଆ ବର୍ଷା ସବୁ ଉଜାଡି ଦେଲା । ଆପଣ ପଠାଇଥିବା ଟଙ୍କା ଦୋକାନ ବାକି ଓ ମୋର ବହିପତ୍ର କିଣାରେ ଶେଷ ହୋଇଯାଇଛି । ୨ ଦିନ ହେଲା ବୋଉର କାଶ ଆରମ୍ଭ ହୋଇଛି । ଜେଜେମାଙ୍କ ପୁରୁଣା ଆଣ୍ଠୁରୋଗ ପୁଣି ବାହାରିଛି । ଚଳପ୍ରଚଳରେ ସେ ନାନା ଅସୁବିଧା ଭୋଗୁଛନ୍ତି । ଔଷଧ କିଣିବା ପାଇଁ ଅନେକ ପଇସାର ଆବଶ୍ୟକତା ରହିଛି । ରିନାର ଷାଣ୍ମାସିକ ପରୀକ୍ଷା ଫଳ ବାହାରିଛି । ଆପଣ ଜାଣି ଖୁସି ହେବେ ଯେ ସେ ତାଙ୍କ ଶ୍ରେଣୀରେ ପ୍ରଥମ ହୋଇଛି । ମୋର ୨ ମାସର ଟିଉସନ ପଇସା ଦିଆହୋଇନାହିଁ । ଆପଣ ଏ ମାସରେ ଟଙ୍କା ପଠାଇଲେ ଦିଆଯିବ ବୋଲି ମା କହୁଥିଲା । ମୁଁ ମନ ଦେଇ ପାଠ ପଢୁଛି । ପରୀକ୍ଷାରେ ନିଶ୍ଚୟ ଭଲ କରିବି । ଲେଖୁ ଲେଖୁ ଅନେକ କଥା ଲେଖିଦେଲି । ଆପଣ ବ୍ୟସ୍ତ ହେବେ ନାହିଁ ।
ଆପଣ କେବେ ଆସୁଛନ୍ତି ପତ୍ର ଦ୍ଵାରା ଜଣାଇବେ । ଆସିବା ବେଳେ ମୋ ପାଇଁ ଗୋଟିଏ ଓଷ୍ଟା ଟେଷ୍ଟପେପର ଓ ଜେଜେମାଙ୍କ ପାଇଁ ଗୋଟେ ଚାଦର ଆଣିବେ । ଏଇ ଗଲା କିଛି ଦିନ ହେବ ଖୁବ ଶୀତ ପଡିଛି । ଇଶ୍ଵର ତଥା ଆପଣଙ୍କ ଆଶୀର୍ବାଦରୁ ଆମେ ସମସ୍ତେ ଭଲରେ ଅଛୁ । ଚିଠି ପାଇ ଚିଠି ଦେବେ
ଇତି
ଆପଣଙ୍କ ସ୍ନେହର ପୁତ୍ର ଅମର
ପ୍ରାପକ |
ପ୍ରେରକ |
ଶ୍ରୀ ରମାରଞ୍ଜନ ରଥ ନର୍ଥ ଷ୍ଟ୍ରିଟ , ବଡବଜାର କଲିକତା ପିନ- ୨୦୦୪୦୧ |
ଶ୍ରୀ ଅମର ପ୍ରସାଦ ରଥ ଗ୍ରା/ପୋ:- ଗଣ୍ଡରପୁର ଜି- ଖୋର୍ଦ୍ଧା କଟକ- ୭୪୩୦୦୨ |
ନିମ୍ନ ଅନୁଚ୍ଛେଦଟିକୁ ପାଠ କରି ତଳେ ଦିଆଯାଇଥିବା ପ୍ରଶ୍ନଗୁଡିକର ଉତ୍ତର ଲେଖ । ପ୍ରତିଟି ଉତ୍ତର ୨୫ ଟି ଶବ୍ଦରେ ହେବା ଆବଶ୍ୟକ ।
ଜୀବନର ନିର୍ଦ୍ଧିଷ୍ଟ ଲକ୍ଷ୍ୟ ହିଁ ବ୍ୟକ୍ତିକୁ ତାର ଭବିଷ୍ୟତ ଗଠନ କରିବାକୁ ସହାୟତା କର ଏ, କିନ୍ତୁ ଲକ୍ଷ୍ୟହୀନ ଜୀବନ ଜୀବନ ନୁହେଁ । ଜାର କୌଣସି ଲକ୍ଷ୍ୟ ନାହୀନ, ସେ ସମାଜର ମଙ୍ଗଲ କେବେ କରିପାରେନା । ଯେଉଁ ସମାଜଆମକୁ ମଣିଷ କରିଛି , ଯେଉଁ ମାଟିର ଫଳ , ଜଳ ଗ୍ରହଣ କରି ଆମର ଶରୀର ପରିପୃଷ୍ଟ , ତାହା ପାଇଁ କିଛି କାର୍ଯ୍ୟ କରିବା କେବଳ ଆମର ସାମାଜିକ କର୍ତ୍ତବ୍ୟ ନୁହେଁ , ନୈତିକ କର୍ତ୍ତବ୍ୟ ମଧ୍ୟ । ଲକ୍ଷ୍ୟ ନ ଥିବା ଜୀବନ ନାବିକ ବିହୀନ ନୌକା ପରି । ସମୟର ସ୍ରୋତ ତାକୁ କୂଳରେ ଲଗାଇପାରେ କିମ୍ବା ଜଳମଗ୍ନ କରିପାରେ । ଲକ୍ଷ୍ୟ ସାଧନ ନିମିତ୍ତ ବହୂ ପୂର୍ବରୁ ନିଜକୁ ପ୍ରସ୍ତୁତ ରଖିବା ଆବଶ୍ୟକ । ଏଥିନିମିତ୍ତ ଆଦ୍ୟ ଯୌବନ ହିଁ ପ୍ରକୃଷ୍ଟ ସମୟ । ସେହି ସମୟରୁ ନିଜ ଭବିଷ୍ୟତ ଲକ୍ଷ୍ୟ ନିର୍ଦ୍ଧିଷ୍ଟ କରିବା ଦରକାର । ସେହି ସମୟରୁ ନିଜ ଭବିଷ୍ୟତ ଲକ୍ଷ୍ୟ ନିର୍ଦ୍ଧିଷ୍ଟ କରିବା ଦରକାର ଏବଂ ସେହି ଲକ୍ଷ୍ୟ ପୂରଣ ପାଇଁ ନିରବଛିନ୍ନ ସାଧନା ବଳବତ୍ତର ରଖିବାକୁ ପଡିବ ।
ପ୍ରଶ୍ନାବଳୀ
1) କିଏ ସମାଜର ମଙ୍ଗଳ କରିପାରେ ନା
2) କିଏ ଭବିଷ୍ୟତ ଗଠନରେ ସହାୟତା କରିଥାଏ ।
3) ଆମର ନୈତିକ କର୍ତ୍ତବ୍ୟ କଣ
4) ଭବିଷ୍ୟତ ଲକ୍ଷ୍ୟ କେବେ ସ୍ଥିର କରିବା ଉଚିତ
5) ଲକ୍ଷ୍ୟ ପୂରଣ କରିବାକୁ କଣ କରିବାକୁ ହେବ ।
ଉତ୍ତର :-
ଆଧାର : ବୋର୍ଡ଼ ଅଫସେକେଣ୍ଡାରୀ ଏଡୁକେସନ ( ସମାଜ )
Last Modified : 1/28/2020