ସତ୍ୟବାଦୀ ବନ ବିଦ୍ୟାଳୟ ଭାରତର ପ୍ରଥମ ମୁକ୍ତ ବିଦ୍ୟାଳୟ । ଏହି ଶିକ୍ଷାନୁଷ୍ଠାନଟି ୧୯୦୯ ମସିହା ଅଗଷ୍ଟ ୧୨ ତାରିଖରେ ପଣ୍ଡିତ ଗୋପବନ୍ଧୁ ଦାସଙ୍କ ପ୍ରଚେଷ୍ଟାରେ ପ୍ରତିଷ୍ଠିତ ହୋଇଥିଲା ।
ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଶିକ୍ଷାଲାଭର ସୁବିଧା ସୁଯୋଗ ଦେବା ଥିଲା । ଏହି ବନବିଦ୍ୟାଳୟ ର ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ଓ ଲକ୍ଷ୍ୟ । ଏହି ବିଦ୍ୟାଳୟ ଶିକ୍ଷାଦାନ ସହ ସରଳ ଓ ବିଳାସହୀ ନ ଜୀବନଯାପନ କରିବାର ପ୍ରୋତ୍ସାହନ ଦେ ଉଥିଲା । ପ୍ରାଚୀନ ଗୁରୁକୁଳ ରୀତିରେ ପାଠଦାନ, ବୋଧ ଓ ଉପଲବ୍ ପାଇଁ ଯଥାଯଥ ଭାବେ ଶିକ୍ଷକମାନଙ୍କର ପ୍ରଯତ୍ନ, ଛାତ୍ରାବାସ । ରହଣୀରେ ସରଳ ଜୀବନଯା ପନର ଆଦର୍ଶ କଡ଼ାକଡ଼ି ଭାବେ ପାଳନ କରାଯାଉଥିଲା । ଏଠାରେ ବିଦ୍ୟାର୍ଥୀମାନଙ୍କର ଶାରୀରିକ, ମାନସିକ, । ବୌଦ୍ଧିକ ତଥା ହାର୍ଦ୍ଦିକ ବିକାଶ ପାଇଁ ସବୁ ରକମର ସୁବିଧା ସୁଯୋଗ ରଖାଯାଇଥିଲା । କ୍ରୀଡ଼ା-କସରତ, ସଂଗୀତ, ତର୍କସଭା, ଶିଳ୍ପ କୃଷି, ଲୋକସେବା, ଭ୍ରମଣ, ପୁସ୍ତକ ପଠନ, ଧର୍ମ ଶିକ୍ଷା, ନୀତି ଶିକ୍ଷା, ଆଲୋଚନା ସଭା ଆଦି ଜରିଆରେ ଛାତ୍ରମାନଙ୍କ ଠାରେ ନିହିତ ପ୍ରତିଭାର ଆରମ୍ଭ ହୋଇଥିଲା । ସେତେବେଳେ ପ୍ରତିଭା ବିକାଶ ପାଇଁ ଦୃଷ୍ଟି ଦିଆଯାଉଥିଲା । ଏତଦ୍ ବ୍ୟତୀତ ଜନସାଧାରଣଙ୍କୁ ସଚେତନ କରାଇବା ପାଇଁ ସାଧାରଣ ଶିକ୍ଷା ଦେବା ଥିଲା ଏହି ବିଦ୍ୟାଳୟର ମୌଳିକ ଆଦର୍ଶ । ଫଳତଃ ସ୍ଥାନୀୟ ସତ୍ୟବାଦୀ ଓ ତା’ର ଆଖପାଖ ଅଂଚଳର ପିଲାଙ୍କ ସହ ପୁରୀ, ଗଞ୍ଜାମ, କଟକ, ବାଲେଶ୍ଵର, ମେ ଦିନାପୁର, ମୟୁରଭଞ୍ଜରୁ ପିଲାଏ ଆସି ଏଠାରେ ନାମ ଲେଖାଉଥିଲେ । ଓଡ଼ିଶାର ବିଭିନ୍ନ ଗଡ଼ଜାତ ରାଜ୍ୟର ଧନିମାନୀ ଲୋକେ ସେମାନଙ୍କର ପିଲାଙ୍କୁ ଏଠାକାର ଛାତ୍ରାବାସରେ ରଖାଇ ପାଠ ପଢ଼ାଉଥିଲେ । ପଣ୍ଡିତ ଗୋପବନ୍ଧୁଙ୍କ ବିଚାର ଓ ଚିନ୍ତାଧାରା ଥିଲା ଅତି ଉତ୍ତମ ।
ଶିକ୍ଷକ
୧୯୧୧, ଅକ୍ଟୋବର ୧୧ ତାରିଖରେ ନୀଳକଣ୍ଠ ଦାସ ଏହି ବନବିଦ୍ୟାଳୟ ରେ ଶିକ୍ଷକ ରୂପେ ଯୋଗ ଦେଇଥିଲେ । ତାଙ୍କର ନେତୃତ୍ଵରେ ଗୋପବନ୍ଧୁଙ୍କ ପରିକଳ୍ପିତ ହାଇସ୍କୁଲ ପ୍ରତିଷ୍ଠା ସମ୍ଭବପର ହୋଇପାରିଥିଲା । ପରବର୍ତ୍ତୀ କାଳରେ ସେ ବିଦ୍ୟାଳୟର ପ୍ରଧାନଶିକ୍ଷକ ହୋଇଥିଲେ ।
ଆଚାର୍ଯ୍ୟ ହରି ହର ଦାସ କଟକର ପ୍ୟାରିମୋହନ ଏକାଡ଼େମୀରୁ ଚାକିରି ଛାଡ଼ି ୧୯୧୨ ମସିହାରେ ବନବିଦ୍ୟାଳୟ ରେ ଶିକ୍ଷକ ଭାବେ ଯୋଗ ଦେଇଥିଲେ । ସେହି ବର୍ଷ କଲିକତ। ବିଶ୍ଵବିଦ୍ୟାଳୟରୁ ଅର୍ଥନୀତିରେ ସ୍ନାତକୋତ୍ତର ଡିଗ୍ରୀ ହାସଲ କରି ଗୋଦାବରୀଶ ମିଶ୍ର ଏଠାରେ ଯୋଗ ଦେଇଥିଲେ । ସେ ଯୋଗ ଦେବାର ବର୍ଷକ ପରେ ପଣ୍ଡିତ କୃପାସିନ୍ଧୁ ମିଶ୍ର ଏଠାରେ ଶିକ୍ଷକ ହେଲେ । କୃପାସିନ୍ଧୁଙ୍କୁ ମିଶାଇ ଏମ୍.ଏ. ପାସ୍ କରିଥିବା ଶିକ୍ଷକ ହେଲେ ୩ ଜଣ । ନୀଳକଣ୍ଠ ଦାସ ଦର୍ଶନ ଶାସ୍ତ୍ରରେ, ଗୋଦାବରୀଶ ଅର୍ଥନୀତିରେ ଏମ୍.ଏ. ଥିଲାବେଳେ କୃପାସିନ୍ଧୁ ଥିଲେ ଇତିହାସରେ ଏମ୍.ଏ., ଆଚାର୍ଯ୍ୟ ହରିହର ଥିଲେ ଏଫ୍.ଏ. ପାଶ୍ କରିଥିବା ଶିକ୍ଷକ । ସେ ସମୟରେ ଓଡ଼ିଶାର ଜଣାଶୁଣା ପଣ୍ଡିତ ଜ୍ଞାନୀ ଦେଶଭକ୍ତମାନେ ଏହି ବିଦ୍ୟାଳୟର ଶିକ୍ଷକ ଥିଲେ ।
ଶିକ୍ଷାଦାନ ପ୍ରଣାଳୀ
ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷ ପାଠଦାନରେ ପୂର୍ବପାଠର ଆଲୋଚନା ପକା ସହ ନୂତନ ପାଠର ଉପକ୍ରମ, ଉପସ୍ଥାପନା, ବୋଧଜ୍ଞାନ ପରୀକ୍ଷା ଓ ସର୍ବଶେଷରେ ଲବ୍ଧଜ୍ଞାନର ପରୀକ୍ଷା କର।ଯାଉଥିଲା। ଅଧ୍ୟୟନ, ପାଠାଭ୍ୟାସ ଉପରେ ଗୁରୁତ୍ଵ ଦିଆଯାଉଥିଲା । ଦକ୍ଷତ। ହାସଲ ରେ କୌଣସି ଅବୋଧ ର ହିଲେ, ଛାତ୍ର ମାନେ ଶିକ୍ଷକମାନଙ୍କ ସହ ପରାମର୍ଶ କରୁଥିଲେ । ଛାତ୍ର-ଶିକ୍ଷକ ଏକାଠି ବସି ଇଚ୍ଛାନୁସାରେ କବିତା, ଗୀତ, ପ୍ରବନ୍ଧ, ବକୃତା ଆଦି ଉପସ୍ଥାପନା କରିବା ପାଇଁ ଛାତ୍ର ମାନେ ସୁବିଧା ପାଉଥିଲେ ।
ଶୃଙ୍ଖଳା
ବିଦ୍ୟାଳୟରେ ଶୃଙ୍ଖଳା ରକ୍ଷା ପାଇଁ କର୍ମ ବଣ୍ଟନ କରାଯାଉଥିଲା । ପିଲାମାନେ ନିଜ ନିଜର କାମ କରୁଥିଲେ । ଶିକ୍ଷକମାନେ ତଦାରଖ କରୁଥିଲେ।
କ୍ରୀଡା ଓ ବ୍ୟାୟାମ
ସୁସ୍ଥ ମନ ପାଇଁ ଦର କାର ସୁସ୍ଥ ଶରୀର । ବନବିଦ୍ୟାଳୟର ପିଲାମାନେ ନିୟମିତ ବ୍ୟାୟାମ ଓ ଖେଳ କସରତ କରୁଥିଲେ । ବିଶେଷତଃ ଦେଶୀ ଖେଳ, ଦଣ୍ଡ ଖେଳ, ବାଗୁଡ଼ି, ଦୀର୍ଘଦୌଡ଼ ଆଦିର ପ୍ରତିଯୋଗିତା ଆୟୋଜନ କରାଯାଉଥିଲା । ଏତଦ୍ଵାରା ପିଲାମାନଙ୍କର ଦାୟିତ୍ଵବୋଧ ବଢୁଥିଲା ଓ ଶରୀର ସୁସ୍ଥସବଳ ରହୁଥିଲେ।
କୃତୀଛାତ୍ର
ଏହି ବିଦ୍ୟାଳୟର କୃତୀଛାତ୍ର ମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କବି ବୈକୁଣ୍ଠନାଥ ପଟ୍ଟନାୟକ, ଭଗବତୀ ପାଣିଗ୍ରାହୀ, ଉଦୟନାଥ ଷଢଙ୍ଗୀ, ଜଷ୍ଟିସ ହରିହର ମହାପାତ୍ର, ଅଧ୍ୟାପକ ସଦାଶିବ ମିଶ୍ର ଆଦି ପ୍ରଧାନ।
ଭାରତର ଚାରିଆଡେ ଏହି ସ୍କୁଲଟିର ଖ୍ୟାତି ରହିଥିଲା । ସେ ସମୟର ବଡବଡ ଶିକ୍ଷାବିତ୍, ମାନ୍ୟଗଣ୍ୟ ବ୍ୟକ୍ତି ସ୍କୁଲ ଦେଖିବାକୁ ଆସୁଥିଲେ । ସ୍କୁଲ ପରିଚାଳନା କାର୍ଯ୍ୟ ଦେଖି ପ୍ରଶଂସା କରୁଥିଲେ ।
ତତ୍କାଳୀନ ବିହାର-ଓଡ଼ିଶାର ଇଂରେଜ ଶାସକ ସାର 'ଏଡ଼ୱାର୍ଡ ଗେଟ' ଶିକ୍ଷା ବିଭାଗର ଡିରେକ୍ଟର ଡିଉକ, କଲିକତା ବିଶ୍ଵବିଦ୍ୟାଳୟର ସୁନାମଧନ୍ୟ କୁଳପତି 'ସାର ଆଶୁତୋଷ ମୁଖାର୍ଜୀ', ଅଧ୍ୟାପକ 'ଯୋଗେଶ ଚନ୍ଦ୍ର ରାୟ ବିଦ୍ୟାନିଧି' (ଓଡ଼ିଶାର ପ୍ରଖ୍ୟାତ ଜ୍ୟୋତିଷ ମହାମୋହପାଧ୍ୟାୟ ଚନ୍ଦ୍ରଶେଖର ସାମନ୍ତ ସିଂହ ଓ ତାଙ୍କ ପ୍ରଣୀତ ପ୍ରସିଦ୍ଧ 'ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ଦର୍ପଣ' ପୁସ୍ତକକୁ ଯିଏ ଲୋକ ଲୋଚନକୁ ଆଣିଥିଲେ) ପ୍ରମୁଖ ମନୀଷିମାନେ ଏହି ସ୍କୁଲକୁ ପ୍ରଶଂସା କରିଥିଲେ ।
ଆଧାର – ଓଡିଶା ସାହିତ୍ୟ ବ୍ୟୁରୋ
Last Modified : 6/23/2020