ଶରୀରରେ ଆବଶ୍ୟକତା ଠାରୁ ଅଧିକ ଚର୍ବି ଜମାହୋଇ ମଣିଷକୁ ଅତିଶୟ ମୋଟା କରିଦେବା ଅବସ୍ଥାକୁ ସ୍ତୁଳତା ପୃଥୁଲତା ବା ମେଦବହୁଳତା କୁହାଯାଏ । ସାଧାରଣ ଭାବରେ ଦେଖିବାକୁ ଗଲେ , ବୟସ ଓ ଉଚ୍ଚତାକୁ ଚାହିଁ ବ୍ୟକ୍ତିର ଓଜନ ଯେତେକି ରହିବା କଥା , ତାହାଠାରୁ 20 ପ୍ରତିଶତ ଅଧିକ ଓଜନ ରହିଥିଲେ , ସେ ପୃଥଳାକାୟ ବୋଲି ଧରାଯାଏ । ଶରୀରରେ ଚର୍ବିଭାଗ ପୁରୁଷଙ୍କ କ୍ଷେତ୍ରରେ 20 ପ୍ରତିଶତରୁ ଅଧିକ ଏବଂ ମହିଳାଙ୍କ କ୍ଷେତ୍ରରେ 30 ପ୍ରତିଶତ ଅଧିକ ହୋଇଥିଲେ ମେଦବାହୁଲତାର ଶିକାର ହୋଇଛନ୍ତି ବୋଲି ଜଣାଯାଏ । ଶ୍ଵେତସାର , ସ୍ନେହସାର ଆଦି ଭଳି ଶକ୍ତି ଯୋଗାଉଥିବା ଖାଦ୍ୟ ଉପାଦାନରୁ ଶକ୍ତିର ପରିମାନ ଏବଂ ବିଭିନ୍ନ କାର୍ଯ୍ୟଦ୍ଵାରା ବ୍ୟକ୍ତି ଶରୀରର ଶକ୍ତି ବ୍ୟୟ ମଧ୍ୟରେ ଅସନ୍ତୁଳନ ଅବସ୍ଥା ଉପୁଜି ଦେହରେ ଅଧିକ ଚର୍ବି ଜମିଗଲେ ଏଭଳି ଅବସ୍ଥା ସୃଷ୍ଟି ହୁଏ । ତେବେ ଜଣେ ସଚେତନ ବ୍ୟକ୍ତି ଏହାର କାରଣ ସମ୍ପର୍କରେ ଜାଣିବା ଆବଶ୍ୟକ । ଏହାଛଡା ବର୍ତ୍ତମାନ ସ୍ଥିତିରେ ଏହାର ଅତ୍ୟାଧୁନିକ ଚିକିତ୍ସା ପ୍ରଣାଳୀ ଉପଲ୍ଲବ୍ଧ ହେଉଥିବାରୁ ଏହାର ସୁବିଧା ନେବା ନିହାତି ଜରୁରୀ ।
ମେଦବହୁଳତାର ନିର୍ଦ୍ଧିଷ୍ଟ କାରଣ ଜଣା ନପଡିଲେ ମଧ୍ୟ ବ୍ୟକ୍ତିର ବୟସ ଓ ତାର ଆର୍ଥିକ ଏବଂ ସାମାଜିକ ସ୍ଥିତି ଏହାକୁ ପ୍ରଭାବିତ କରିଥାଏ ।
ବଂଶାନୁଗତିକ :
ଯଦି ବ୍ୟକ୍ତି ର ମାତା ବା ପିତା କିମ୍ବା ଉଭୟ ମେଦବହୁଳତାର ଶିକାର ହୋଇଥାନ୍ତି , ତେବେ ଜିନଗତ କାରଣରୁ ମେଦବହୁଳତା ସମ୍ଭାବନା ଥାଏ ।
ଖାଦ୍ୟଜନିତ ସମସ୍ୟା : ଶରୀର ଦ୍ଵାରା ଖର୍ଚ୍ଚ ହେଉଥିବା ଶକ୍ତିଠାରୁ ଅଧିକ ଶକ୍ତି ବା କ୍ୟାଲେରୀ ଯୁକ୍ତ ଖାଦ୍ୟ ଶରୀର ଗ୍ରହଣ କଲେ , ତାହା ଶରୀରରେ ଜମାହୋଇ ମେଦବହୁଳତା ହୋଇଥାଏ । ଏହା ବ୍ୟତୀତ ଅଧ୍ୟାଧିକ ଚର୍ବି ଜାତୀୟ ଖାଦ୍ୟ ଖାଇବା ଦ୍ଵାରା ମେଦବହୁଳତା ହୋଇଥାଏ ।
ଅତ୍ୟାଧୁନିକ ଶାରୀରିକ ପରିଶ୍ରମର ଜୀବନଶୈଳୀ :
ଆଧୁନିକ ବୈଜ୍ଞାନିକ ଯନ୍ତ୍ରପାତିର ପ୍ରୟୋଗ ଦ୍ଵାରା ଆମେ କମ ଶାରୀରିକ ପରିଶ୍ରମରେ ବହୁ କାର୍ଯ୍ୟ କରିପାରୁଛେ । ଯେଉଁମାନଙ୍କ ପୃଷ୍ଠିସାଧନ ଉପାଦାନ ସ୍ତର କମ ଏବଂ ଯେଉଁମାନେ ପୃଷ୍ଟିସାଧନ ଉପାଦାନ ସ୍ତର କମ ଏବଂ ଯେଉଁମାନେ ଅଳ୍ପ ଶାରୀରିକ ପରିଶ୍ରମ କରନ୍ତି , ସେମାନେ କମ ଶକ୍ତି ଆବଶ୍ୟକ କରନ୍ତି । ତଦ୍ଵାରା ଅବଶିଷ୍ଟ ଶକ୍ତି ଶରୀରରେ ଚର୍ବି ଆକାରରେ ଜମା ହୋଇ ଶରୀରକୁ ସ୍ଥୂଲ କରିଦେଇଥାଏ ।
ମାନସିକ ବିଷାଦଗ୍ରସ୍ତ / ମାନସିକ ଚାପ :
ମାନସିକ ଚାପ କିମ୍ବା ମାନସିକ ବିଷାଦଗ୍ରସ୍ତ ଦ୍ଵାରରା ମନୁଷ୍ୟର ସୁନିଦ୍ରାରେ ବାଧା ସୃଷ୍ଟି ହୋଇଥାଏ । ନିଦ୍ରାରେ ବ୍ୟାଘାତ ଯୋଗୁଁ ଶରୀରରେ ପୃଷ୍ଟିସାଧନ କ୍ଷମତା କମିଯାଏ ; ଯାହାକି ମେଦ ବହୁଳତାର କାରଣ ହୋଇଥାଏ ।
ୟୋ ୟୋ ଡାଏଟିଙ୍ଗ :
ଖୁବଶୀଘ୍ର ଓଜନ କମାଇବା ପାଇଁ ବହୁ ମେଦବହୁଳ ରୋଗୀ ଖାଦ୍ୟ କମ ପରିମାଣରେ ଖାଇଥାନ୍ତି । ଉପଯୁକ୍ତ ପୃଷ୍ଟିସାରର ଅଭାବରେ ଚର୍ବିବଦଳରେ ମାଂସପେଶୀରେ ଓଜନ କମିଯାଇଥାଏ ମାତ୍ର ହାଲିଆ ବା ଥକ୍କା ଲାଗିବା ଯୋଗୁଁ ସେହି ଲୋକମାନେ ଶାରୀରିକ ପରିଶ୍ରମ କରିନଥାନ୍ତି । ଅତ୍ୟଧିକ ଥକ୍କା ଲାଗିବାରୁ ସେମାନେ ପୁନର୍ବାର ସମସ୍ତ ଖାଦ୍ୟ ଖାଇବା ଦ୍ଵାରା ଶରୀରର ଓଜନ ବଢିଯାଏ । ତେଣୁ ଉତ୍ସାହିତ ହୋଇ ସେମାନେ ଓଜନ କମାଇବା ପାଇଁ ଚେଷ୍ଟା କରନ୍ତି ନାହିଁ ।
ଗର୍ଭଧାରଣ ଓ ପ୍ରସୂତି :
ଗର୍ଭଧାରଣ ସମୟରେ ଫିଜିଓ ଥେରାପିଷ୍ଟଙ୍କ ସହାୟତାରେ ଉପଯୁକ୍ତ ବ୍ୟାୟାମ ନ କାଲେ ଶରୀରରେ ଓଜନ ବୃଦ୍ଧି ହୋଇଥାଏ । ଗର୍ଭଧାନ ରେ ଯଦି ମେଦବହୁଳତାର ଶିକାର ହୁଅନ୍ତି , ଏହାର କୁପ୍ରଭାବ ଶିଶୁ ଉପରେ ମଧ୍ୟ ପଡିଥାଏ । ଅସ୍ତ୍ରୋପଚାର ପ୍ରସାବ ହୋଇଥିଲେ , ସାଧରାଣତଃ ପେଟରେ ଥିବ ମାଂସପେଶୀରେ ଓଜନ କମିଯାଇଥାଏ ମାତ୍ର ହାଲିଆ ବା ଥକ୍କା ଲାଗିବା ଯୋଗୁଁ ସେହି ଲୋକମାନେ ଶାରୀରିକ ପରିଶ୍ରମ କରିନଥାନ୍ତି । ଅତ୍ୟଧିକ ଥକ୍କା ଲାଗିବାରୁ ସେମାନେ ପୁନର୍ବାର ସମସ୍ତ ଖାଦ୍ୟ ଖାଇବା ଦ୍ଵାରା ଶରୀରର ଓଜନ ବଢିଯାଏ । ତେଣୁ ହିତତ୍ସାହିତ ହୋଇ ସେମାନେ ଓଜନ କମାଇବା ପାଇଁ ଚେଷ୍ଟା କରନ୍ତି ନାହିଁ ।
ମଦ୍ୟପାନ :
ଅତ୍ୟଧିକ ମଦ୍ୟପାନ ମଧ୍ୟ ଓଜନ ବୃଦ୍ଧିର କାରଣ ହୋଇଥାଏ ।
ଔଷଧ ସେବନ :
ବହୁ ମାନସିକ ରୋଗ ପାଇଁ ସେବନ କରୁଥିବା ଔଷଧ ବେଳେ ବେଳେ ଓଜନ ବୃଦ୍ଧିର ଆଶଙ୍କା ଥ୍ବାଏ । ଦୀର୍ଘଦିନ ଧରି ଗର୍ଭନିରୋଧ ବଟିକା ସେବନ କାଲେ ମଧ୍ୟ ଓଜନ ବୃଦ୍ଧିର ଆଶଙ୍କା ଥାଏ ।
ମେଡବାହୁଲତାର ଚିକିତ୍ସା ଅତ୍ୟାଧୁନିକ ପ୍ରଣାଳୀରେ ଫଳବତୀ ହୋଇଥାଏ । ସ୍ନେହସାର ଓ ଶ୍ଵେତସାର ଜାତୀୟ ଖାଦ୍ୟର ପରିମାଣ ହ୍ରାସ କରିବା ଏବଂ ନିୟମିତ ବ୍ୟାୟାମ ତଥା କାୟିକ ପରିଶ୍ରମ କରିବା ଦ୍ଵାରା ଯଥେଷ୍ଟ ଉପକାର ମିଳିଥାଏ , ସନ୍ତୁଳିତ ଆହାର ଦ୍ଵାରା ଓଜନ କମ କରିବା ଆବଶ୍ୟକ ।
ଜଣେ ସ୍ଥୁଳ ବ୍ୟକ୍ତି ପ୍ରତିଦିନ କେତେ କ୍ୟାଲେରୀ ଖାଦ୍ୟ ଖାଇବା ଆବଶ୍ୟକ ସେଥିପ୍ରତି ଜଣେ ଅଭିଜ୍ଞ ଡାଏଟସିଆଣଙ୍କ ପରାମର୍ଶ ନେବା ଉଚିତ ।
ପ୍ରତିଦିନ 40-45 ମିନିଟ ଫିଜିଓଥେରାଫି ପରାମର୍ଶରେ ବ୍ୟାୟମ କାଲେ ଅନାବଶ୍ୟକ ଚର୍ବିର ପରିମାଣ ହ୍ରାସ ହୋଇଥାଏ । ଏହାଦ୍ଵାରା ଅତିରିକ୍ତ ଚର୍ବି ନଷ୍ଟ ହେବା ସହ ପାଚନ କ୍ଷମତା ବଢିଥାଏ ।
ଯେଉଁମାନେ ଖାଦ୍ୟ ଓ ବ୍ୟାୟମ ଦ୍ଵାରା ମେଦବହୁଳତାକୁ ରୋକା ପାରନ୍ତି , ସେମାନେ ବିନା ଅସ୍ତ୍ରୋପଚାରରେ ଅତ୍ୟାଧୁନିକ ଚିକିତ୍ସା ସହାୟତାରେ ଚର୍ବିକୁ କମାଯାଇ ମାଂସପେଶୀକୁ ସବଳ କରାଯାଇପାରେ । ଓଜନ କମିଗଲେ କିମ୍ବା ଚର୍ବି ହ୍ରାସ ପରେ ମାଂସ ପେଶୀକୁ ଶାକ୍ତ କରାଯାଉଥିବାରୁ ଉପଯୁକ୍ତ ବ୍ୟାୟମ ଓ ଖାଦ୍ୟପେୟକୁ ଅନୁସରଣ କାଲେ ପରବର୍ତ୍ତୀ ଅବସ୍ଥାରେ ଆଉ ମେଦବହୁଳତା ହେବାର ସମ୍ଭାବନା କମ ହୋଇଥାଏ । ଉପରୋକଟ ଚିକିତ୍ସା ପ୍ରଣାଳୀର କୌଣସି ପାର୍ଶ୍ଵ ପ୍ରତିକ୍ରିୟା ନ ଥାଏ । ଏହାଦ୍ଵାରା ମେଦବହୁଳତାକୁ ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ରୂପେ ନିରାକରଣ କରାଯାଇପାରେ ।
ଆଧାର – ଡାକ୍ତର ନଳିନୀକାନ୍ତ ମିଶ୍ର ।
ପ୍ଳଟ ନଂ -9 ଫରେଷ୍ଟ ପାର୍କ , ଭୁବନେଶ୍ଵର
ଡେଙ୍କୁ ଓ ଯକୃତ ସଂକ୍ରମଣ :
ଡେଙ୍ଗୁ ସାଧାରଣତଃ ଗ୍ରୀଷ୍ମ ମଣ୍ଡଳରେ ଦେଖାଯାଏ । ପ୍ରତିବର୍ଷ ପାଞ୍ଚସହ ଲକ୍ଷ ଲୋକ ଡେଙ୍ଗୁରେ ଆକ୍ରାନ୍ତ ହେଉଥିବାବେଳେ ପାଞ୍ଚଲକ୍ଷ ଲୋକ ଚିକିତ୍ସାଳୟରେ ଭର୍ତ୍ତି ହୋଇଥାନ୍ତି । ସମଗ୍ର ଦକ୍ଷିଣ ଏସିଆ , ଆଫ୍ରିକା ଓ ଆମେରିକା ଏହି ରୋଗର ପ୍ରାଦୁର୍ଭାବ ଦେଖାଯାଏ । ସେହି ଦେଶକୁ ଯେଉଁମାନେ ବୁଲିଯାନ୍ତି ସେମାନେ ମଧ୍ୟ ଏ ରୋଗରେ ଆକ୍ରାନ୍ତ ହେବାର ସମ୍ଭାବନା ଅଛି । ଏହି ରୋଗ ଯୋଗୁଁ ଯକୃତ ସଂକ୍ରମଣର ସମ୍ଭାବନା ଅଧିକ । ଏଣୁ ଏଥିପ୍ରତି ଯତ୍ନବାନ ହେବାର ଆବଶ୍ୟକତା ରହିଛି ।
ଏହି ଜ୍ଵର ଏସିଡ ମଶା କାମୁଡିବା ଦ୍ଵାରା ହୋଇଥାଏ । ମେଲେରିଆ ଓ ଡେଙ୍ଗୁ ଊଭୟେ ମଶା ଦ୍ଵାରା ସଂକ୍ରମଣ ହୁଏ । ଏହି ଜ୍ଵର ପ୍ଲେଭିଭାଇରସ ଭୂତାଣୁ ଦ୍ଵାରା ହୋଇଥାଏ । ସମ୍ପ୍ରତି ଡେଙ୍ଗୁର ଭୟାବହତା ରାଜ୍ୟର କେତେକ ସ୍ଥାନରେ ଦେଖାଯାଇଛି । ଏହି ଭୂତାଣୁକୁ ବହନ କରୁଥିବା ମଶା ହେଉଛି ଏସିଡ ଇଜିପଟି ଏବଂ ଏଡିସ ଆଲବୋକଟସ । ଦେଖିବାକୁ କଳା ରଙ୍ଗର ଏବଂ ସେମାନଙ୍କର ଉପରେ ଧଳା ଦାଗଥିବାରୁ ଏହି ମଶାକୁ ବାଘୁଆ ମଶା ମଧ୍ୟ କୁହାଯାଏ । ଏହି ମଶା ମାନେ ବିଶେଷକରି ସନ୍ତସନ୍ତିଆ ଜାଗା , ପାଣି ଜମା ହୋଇଟାହିବା ସ୍ଥାନ ଏବଂ ଆବର୍ଜନା ଜମି ଥିବା ସ୍ଥାନରେ ବଂଶ ବୃଦ୍ଧି କରିଥାନ୍ତି । ଏହି ମଶା କାମୁଡିବାର ପାଞ୍ଚଦିନ ଛଅ ଦିନ ପରେ ଡେଙ୍ଗୁର ଲକ୍ଷଣ ଦେଖାଯାଏ । ଏହି ଭୂତାଣୁ ଶରୀରରେ ଚାରିରୁ ଦଶଦିନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ରହିଥାଏ । ଡେଙ୍ଗୁ ଭୂତାଣୁ ଶରୀରର ବିଭିନ୍ନ ଅଙ୍ଗକୁ ଅଚଳ କରିଥାଏ । ଡେଙ୍ଗୁ ଯୋଗୁଁ ରକ୍ତଚାପ କମିବା ସହ ଶରୀରରେ ପ୍ଲାଷ୍ଟିଲେଟ ହ୍ରାସ ପାଇଥାଏ । ଡେଙ୍ଗୁ ଭୂତାଣୁ କାମାଲ ସୃଷ୍ଟି କରିବାର ସମ୍ଭାବନା ବି ରହିଛି । ଏହା ଯକୃତ , ବୃକକ ଓ ମସ୍ତିସ୍କ ଉପରେ ପ୍ରଭାବ ପକାଇଥାଏ । କେବଳ ସେତିକି ନୁହେଁ , ଡେଙ୍ଗୁ ଯୋଗୁଁ ଅଧିକାଂଶ ଗୁରୁତ୍ଵପୂର୍ଣ୍ଣ ଅଙ୍ଗ ଅଚଳ ହେବାର ସମ୍ଭାବନା ରହିଛି । ଡେଙ୍ଗୁ ଭୂତାଣୁ ଯକୃତ ଉପରେ ବିଶେଷ ପ୍ରଭାବ ପକାଏ । ଯକୃତ ଏନଜାଇମ ଗୁଡିକ ବଢିଯାଏ । କାମଳ ଦେଖାଯାଏ ଓ ଏହା ବଢିଗଲେ ଯକୃତ ପୂରାପୂରି ଅଚଳ ହୋଇଯାଏ ।
ଏହି ଜ୍ଵରର ଯନ୍ତ୍ରଣାଦାୟକ ଅବଧି ତିନିଦିନରୁ ଦୁଇସପ୍ତାହ ରହିଥାଏ । କିନ୍ତୁ ବିଶେଷକରି ପାଞ୍ଚ /ଛଅ ଦିନ ପ୍ରାରମ୍ଭିକ ଅବସ୍ଥାରେ ମାଂସପେଶୀ ଓ ଗଣ୍ଠି ବ୍ୟଥା ହୋଇ ଯନ୍ତ୍ରଣାଦାୟକ ହୁଏ । ରୋଗୀର ମୁଣ୍ଡବିନ୍ଧା ଓ ଆଖିର ପଛପାଟ ବିନ୍ଧା ହେବା ଶହ ଖାଇବା ପ୍ରତି ଆଗ୍ରହ କମିଯାଏ । ଖାଦ୍ୟର ସ୍ଵାଦ ରୋଗୀ ଜାଣିପାରେ ନାହିଁ । କେତେକ କ୍ଷେତ୍ରରେ ରୋଗୀର ମୁହଁ ଲାଲ ଦିଶିଥାଏ । ତେବେ ଗୁରୁତ୍ଵପୂର୍ଣ୍ଣ କଥା ହେଉଛି , ଜ୍ଵର ହେବାର ଦିନେ ଦୁଇ ଦିନ ଭୀତରେ ଶରୀରର ବିଭିନ୍ନ ଅଂଶରେ ଲାଲ ରଙ୍ଗର ମିଳିମିଳା ଭଳି ଚାରିଆଡେ ଫୁଲିଯାଏ । ରୋଗୀକୁ ଜ୍ଵର ପ୍ରାୟତଃ ଲାଗି ରହିଥାଏ । ନାକରୁ ପାଣି ବୋହିବା ସଷ ଖାଦ୍ୟନଳୀରେ ଯନ୍ତ୍ରଣା ଦେଖାଯାଏ ଏବଂ ବେଳେବେଳେ ପତଳା ଝାଡା ମଧ୍ୟ ହୋଇଥାଏ । ଦେହରୁ ଯଥେଷ୍ଟ ପରିମାଣରେ ଝାଳ ବୋଲିହିବା ଦ୍ଵାରା ରୋଗୀ ଅନ୍ତ୍ୟନ୍ତ ଦୁର୍ବଳ ଅନୁଭବ କରିଥାନ୍ତି । ଏହି ରୋଗ ହୋଇଥିଲେ ଏ କ୍ଷେତ୍ରରେ ସତର୍କତା ଅବଲମ୍ବନ ଜରୁରୀ । ବିଶ୍ଵସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ ସଂଗଠନ ଡେଙ୍ଗୁର ପ୍ରାଦୁର୍ଭାବକୁ ଚାରିଟି କ୍ରମରେ ବିଭକ୍ତ କରିଛନ୍ତି । ଏହି କ୍ରମ ଗୁଡିକ ହେଲା – ଜ୍ଵର ସହିତ କିଛି କ୍ଷେତ୍ରରେ ବାନ୍ତି ହେବା ସହ ନିଦ୍ରା ହୋଇନଥାଏ । ରୋଗୀଟି ପ୍ରାୟତଃ ଅସ୍ଥିର ରହି ଦୀର୍ଘ ସମୟ ଧରି କାନ୍ଦିଥାଏ । ନିଶ୍ଵାସ ନେବାରେ କଷ୍ଟ ହେବା ସହ ଦ୍ଵିତୀୟ କ୍ରମରେ ଶରୀରର ନାକ, ପାଟି, ଦାନ୍ତମାଢିରୁ ରକ୍ତସ୍ରାବ ହୋଇଥାଏ । ତୃତୀୟ କ୍ରମରେ ରକ୍ତଚାପ କମିଯିବା ସହ ନାଡିର ଗତି ଦୁର୍ବଳ ହୋଇଥାଏ । ଚତୁର୍ଥ କ୍ରମରେ ନାଡିର ସ୍ପନ୍ଦନ ଜଣା ନପଡିଲେ ଏବଂ ରକ୍ତଚାପ କମିଗଲେ ଏହା ନିୟନ୍ତ୍ରଣ ରକ୍ତଚାପ କମିଗଲେ ଏହା ନିୟନ୍ତ୍ରଣ ବାହାରକୁ ଚାଲିଯିବାର ଭୟ ରହିଥାଏ । ଲିଭର ସଂକ୍ରମଣ ସାଧାରଣତଃ ମହିଳା ଓ ଶିଶୁଙ୍କ ଠାରେ ବିଶେଷ ଭାବେ ଦେଖାଯାଏ ଏବଂ ଏମାନଙ୍କ କ୍ଷେତ୍ରରେ ଡେଙ୍ଗୁର ପ୍ରାଦୁର୍ଭାବ ବେଶୀ । ମଧୁମେୟ , ଆଜମା , କ୍ରୋନିକ ଲିଭର ରୋଗ ଓ ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ରୋଗୀକୁ ଡେଙ୍ଗୁ ହେଲେ ଡେଙ୍ଗୁର ପ୍ରାଦୁର୍ଭାବ ବିଶେଷ ଭାବେ ଉପଲ୍ଲଧ ହୁଏ । ଯକୃତ ଆକ୍ରାନ୍ତ ହେଲେ ପେଟ ବ୍ୟଥା ହେବା ସହ ଭୋକ କମିଯାଏ ବାନ୍ତି ହୁଏ । ପେଟରେ ଓ ଛାତିରେ ପାଣି କମିଯାଏ । ଯକୃତ ଫୁଲିଯାଇ ବେଳେ ବେଳେ ମସ୍ତି ଓ ହୃତପିଣ୍ଡ ମଧ୍ୟ ଆକ୍ରାନ୍ତ ହୁଏ । ଏହି ଭୂତାଣୁ ସିଧାସଳଖ ଲିଭରକୁ ଆକ୍ରମଣ କରନ୍ତି । ବେଳେ ବେଳେ ରୋଗପ୍ରତିରୋଧକ ଶକ୍ତିର ପରିବର୍ତ୍ତନ ଯୋଗୁଁ ମଧ୍ୟ ଲିଭର କୋଷ ଆକ୍ରାନ୍ତ ହୁଏ ଏ । ଦେହରେ ଆଲବୁମିନ କମିଯାଇ ଦେ ହାତ ଫୁଲିଯାଏ । ଯଦିଓ ଏହା ଏକ ଭୟାବହ ରୋଗ , କିନ୍ତୁ ଅଧିକାଂଶ କ୍ଷେତ୍ରରେ ରୋଗୀମାନେ ଆରୋଗ୍ୟ ଲାଭ କରନ୍ତି । ଏହି ରୋଗର ଲକ୍ଷଣ ଅନୁଯାୟୀ ଚିକିତ୍ସା କରାଯାଏ । ଶରୀରରେ ପ୍ଲାଟିଲେଟ ଓ ସ୍କନ୍ଦନ ଉପାଦାନ କମିଗଲେ ରୋଗୀକୁ ପ୍ଲାଟିଲେଟ ଦିଆଯାଏ । ବେଳେ ବେଳେ ଆଲବୁମିନ ମଧ୍ୟ ଦେବାକୁ ପଡେ । କାମାଲ ରୋଗର ଚିକିତ୍ସା ମଧ୍ୟ କରିବାକୁ ପଡିଥାଏ । ଯକୃତ ଅଚଳ ହେଲେ ଭେଣ୍ଟିଲେସନର ମଧ୍ୟ ଆବଶ୍ୟକତା ରହିଛି ।
ଡେଙ୍ଗୁ ଆକ୍ରାନ୍ତ ହେଲେ ତୁରନ୍ତ ଚିକିତ୍ସକଙ୍କ ପରାମର୍ଶ ନିଅନ୍ତୁ । ବିଶେଷ ଭାରେ ଭୟଭୀତ ନହୋଇ ନିକଟସ୍ଥ ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟକେନ୍ଦ୍ରରେ ଚିକିତ୍ସାଙ୍କ ପରାମର୍ଶ ନିଅନ୍ତୁ । ଘର ପରିବେଶରେ ଅଳିଆ ଆବର୍ଜନାକୁ ତୁରନ୍ତ ସଫା କରନ୍ତୁ । ଦୀର୍ଘ ଦିନ ଧରି ଜମି ରହିଥିବା ଆବର୍ଜନାର ନିଷ୍କାସନ ବ୍ୟବସ୍ଥା କରନ୍ତୁ । ମଶା ମାରିବା ପାଇଁ ତୁରନ୍ତ ସ୍ପ୍ରେ ବ୍ୟବସ୍ଥା ଏବଂ ସଂଧା ରେ ମଶା ଧୂଆଁ ଦିଅନ୍ତୁ । ପରିବାରରେ ସମସ୍ତେ ମଶାରୀ ଟାଙ୍ଗୀ ଶୋଇବା ଖୁବ ଭୁଲ । ଧୁଳି , ଧୂଆଁ ଓ ଆବର୍ଜନା ଠାରୁ ରୋଗୀକୁ ଦୂରେଇ ରଖନ୍ତୁ । ଗରମ ଖାଦ୍ୟ ଖାଇବାକୁ ଦେବା ସହ ନିର୍ଦ୍ଧାରଣ ସମାୟା ବ୍ୟବଧାନରେ ଯଥେଷ୍ଟ ପରିମାଣରେ ରୋଗୀଟିକୁ ପିଇବା ପାଣି ଦିଅନ୍ତୁ । ତାଙ୍କର ପିନ୍ଧିବା ଲୁଗାପଟା ଠାରୁ ସେ ବିଶ୍ରାମ ନେଉଥିବା ବିଛଣା ପାଟରେ ମଧ୍ୟ ଭଲଭାବରେ ସଫାସୁତୁରା ହୋଇ ଖରାରେ ସୁଖାଇବା ଜରୁରୀ । ଗାଧୋଇବା ସମୟରେ ପରିଷ୍କାର ପରିଛନ୍ନ କରି ବିଶୋଧିତ ଜଳରେ ପିଲାକୁ ସ୍ନାନ କରାନ୍ତୁ । ରୋଗୀକୁ ଭଲ ଭାବରେ ଯେପରି ନିଦ ହୁଏ ସେଥିପ୍ରତି ଯତ୍ନବାନ ହୁଅନ୍ତୁ । ପରିବେଶର ସ୍ଵଚ୍ଛତା ଓ ପରିଷ୍କାର ପରିଛନ୍ନ ଉପରେ ଡେଙ୍ଗୁର ନିରାକରଣ ନିର୍ଭର କରେ ।
ଆଧାର – ଡାକ୍ତର ରମେଶ ଚନ୍ଦ୍ର ପାତ୍ର ,
ଶ୍ରୀରାମଚନ୍ଦ୍ରଭଞ୍ଜ ମେଡିକାଲ କଲେଜ , କଟକ
Last Modified : 12/10/2019