ମଧୁମେହ ପାଇଁ ହୋମିଓପ୍ୟାଥି ଚିକିତ୍ସା

ଉପକ୍ରମ

ଶରୀର  ମଧ୍ୟରେ  ପାନକ୍ରିୟାସ  ନାମକ  ଏକ  ଗ୍ରନ୍ଥି  ଅଛି, ଯାହା  ଠାରୁ  ଇନସୁଲିନ  ନାମକ  ଏକ  ରସ  ନିର୍ଗତ  ହୁଏ   । ଏହା  ଶରୀର  ମଧ୍ୟକୁ  ଖାଦ୍ୟଦ୍ଵାରା  ଯାଉଥିବା  ଶର୍କରା  ବା  ଚିନିଜାତୀୟ   ଖାଦ୍ୟକୁ, ଶରୀରର  ଶକ୍ତି  ବିନିଯୋଗ  କାର୍ଯ୍ୟପାଇଁ  ନିୟନ୍ତ୍ରଣ  କରିବା  ସଙ୍ଗେ  ସଙ୍ଗେ  ରକ୍ତରେ  ଏହାର  ପରିମାଣକୁ  ମଧ୍ୟ  ନିୟନ୍ତ୍ରଣ  କରିଥାଏ   । ଏହି  ଇନସୁଲିନ  କମିଗଲେ  ରକ୍ତର  ଶର୍କରା  ଅଂଶରେ  ବୃଦ୍ଧିଘଟି  ପ୍ରସ୍ରାବରେ  ମଧ୍ୟ  ନିଃସରିତ  ହୋଇଥାଏ   । ଏହିଭଳି  ଏକ  ଅବସ୍ଥାକୁ  ଡାଇବେଟିସ  ବା  ମଧୁମେହ  କୁହାଯାଏ   । ଅନେକ  ସମୟରେ  ଖାଦ୍ୟ  ଓ  ପାନୀୟରେ  ସଂଯମତା  ଅବଲମ୍ବନରେ  ଏହି  ଅବସ୍ଥାକୁ  ନିୟନ୍ତ୍ରିତ  କରି  ରଖାଯାଇ   ପାରୁଥିଲେ  ମଧ୍ୟ  ଔଷଧ  ଓ  କ୍ଷେତ୍ର   ବିଶେଷରେ  ଇନସୁଲିନ  ମଧ୍ୟ  ବରାବର  ନେବାକୁ  ହୁଏ   । ଥରେ  ଇନସୁଲିନ  ଅଭ୍ୟାସରେ  ପଡିଗଲେ   ଏହି  ରୋଗକୁ  ନିୟନ୍ତ୍ରଣରେ  ରଖିବା  କଷ୍ଟକର  ହୋଇପଡେ   । ଯେହେତୁ  ଏହି  ରୋଗରେ  ବହୁ  ପ୍ରକାରର  ରୋଗ  ଜଟିଳତା   ଦେଖାଦିଏ, ତେଣୁ  ସାବଧାନତା  ସହକାରେ  ନିୟମିତ   ଭାବରେ,   ପ୍ରସ୍ରାବ ଓ  ରକ୍ତରେ  ଶର୍କରାର  ପରିମାଣକୁ  ପରୀକ୍ଷା  କରି  କିଛି   ଔଷଧ ; ବିଶେଷକରି  ୪୦ ବର୍ଷ  ବୟସ   ଅତିକ୍ରମ  କରିବା  ପରେ ; ବ୍ୟବହାର  କରୁଥିଲେ  ବିଶେଷ  କିଛି  ଜଟିଳ  ପରିସ୍ଥିତି  ମଧ୍ୟକୁ  ନିଶ୍ଚିତ  ଭାବରେ  ଜଣେ  ଯିବେ  ନାହିଁ   ।

ହୋମିଓପାଥିର  ଧାତୁଗତ  ଔଷଧ

ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ  ଭାବରେ  ଆରୋଗ୍ୟ  ପାଇଁ, ହୋମିଓପାଥିର  ଧାତୁଗତ  ଔଷଧ  ଖୁବ୍  କ୍ରିୟାଶୀଳ  ହୋଇଥିଲେ  ମଧ୍ୟ  ଯେଉଁ  ଅବସ୍ଥାରେ   ଏ  ଧରଣର   ରୋଗୀ  ଚିକିତ୍ସା   ହେବାକୁ  ଆସିଥା’ନ୍ତି  ସେଥିରେ   ସ୍ଥାୟୀ  ପ୍ରତିକାର  କରିବା  ଏକ  ଦୁଃସାଧ୍ୟ  ବ୍ୟାପାର   । ତଥାପି, କ୍ଷେତ୍ରବିଶେଷରେ  ଏପରିକି   ଇନସୁଲିନ   ନେବାରେ  ଅଭ୍ୟସ୍ତ  ରୋଗୀମାନଙ୍କ   କ୍ଷେତ୍ରରେ  ନିମ୍ନଲିଖିତ   କେତୋଟି  ଔଷଧର   ନିୟମିତ   ବ୍ୟବହାର  ନିଶ୍ଚିତ  ଉପକାର  କରିଥାଏ   । ଅନ୍ଦାଧୁନିଆଁ   ଏ  ସବୁକୁ  ବ୍ୟବହାର  ନ କରି  ସେ  ସବୁର  କ୍ଷେତ୍ର  ବିଚାର  କରି  ବ୍ୟବହାର  କରିବା  ଦରକାର   । ସେହି  ଔଷଧମାନଙ୍କର   ମୂଳଅର୍କ  ବା  Q ଥରକେ  ୫ – ୧୦  ଟୋପା  ସାମାନ୍ୟ  ପାଣିରେ  ମିଶାଇ, ଖାଦ୍ୟ  ଖାଇବାର  ଠିକ୍  ପୂର୍ବରୁ  ବା  ପରେ  ଦିନକୁ  ୨ – ୩ ଥର  ଖାଇବା  ଦରକାର   । ଔଷଧ  ଗୁଡିକ  ହେଉଛି :

ଆବ୍ରୋମା  ଅଗଷ୍ଟା Q : ଡାଇବେଟିସ   ସହିତ  ଅତ୍ୟଧିକ  କ୍ଷୁଧା ଓ  ଚିଡିଚିଡା  ସ୍ଵାଭାବ  ବଢିଯାଇଥିଲେ  ଏହାର  ବ୍ୟବହାର  ଫଳପ୍ରଦ   । ସ୍ତ୍ରୀ  ଲୋକଙ୍କର  ମଧୁମେହ  ସହିତ  ଶ୍ଵେତପ୍ରଦର  ବାଧକ  ଯନ୍ତ୍ରଣା  ରହିଥିଲେ   ଏହା  ବିଶେଷ  ଫଳପ୍ରଦ  ।

ଜିନ୍ମେମା  ସିଲଭେଷ୍ଟାର : ଏଥିରେ  କିନ୍ତୁ  କ୍ଷୁଧାହୀନତା  ବେଶି  ପରିଲକ୍ଷିତ   ହୁଏ   । ଏଥି  ସହିତ  ଶରୀରର  ବିଭିନ୍ନ  ଅଂଶରେ  ଜଳାପୋଡା  କରୁଥିବାର  ଲକ୍ଷଣ  ଥାଏ   । ଏ  ରୋଗୀମାନେ   ଗରମ  ଆଦୌ  ସହ୍ୟ  କରିପାରନ୍ତି  ନାହିଁ  । ସଦାବେଳେ  ତାଙ୍କ  ଦେହରୁ  ଯେପରି  ଗରମ  ହୁତାସ  ବାହାରୁଛି, ଏପରି  ମନେ  କରନ୍ତି  । ଯୌନକ୍ରିୟାର  ଶକ୍ତି  ହ୍ରାସ  ପାଉଥିବାର  କମ୍ପ୍ଲେନ  ଏହାର  ରୋଗୀମାନେ  ବେଶି   କରନ୍ତି   । ତେଣୁ  ଏହି  ଔଷଧ  ଡାଇବେଟିସ  ରୋଗୀ  କ୍ଷେତ୍ରରେ  ଧାତୁ  ଦୌର୍ବଲ୍ୟ   ପାଇଁ  ଖୁବ୍  ଦରକାରୀ   । ମଧୁମେହ   ରୋଗୀଙ୍କର  ବଥ  ବାହାରୁଥିଲେ  ଏହା  ଖୁବ୍  ଉପଯୋଗୀ   ।

ସେଫାଲେଣ୍ଡ୍ରାଇଣ୍ଡିକା Q : ଏ  ଔଷଧରେ ମଧ୍ୟ  ଜଳାପୋଡାର  ଲକ୍ଷଣ  ଥାଏ, ମାତ୍ର  ଏଥି  ଅଙ୍ଗେ  ଅଙ୍ଗେ  ଅତ୍ୟଧିକ  ଦୁର୍ବଳତା  ବା  ହାଲିଆ  ହୋଇପଡୁଥିବାର  କମ୍ପ୍ଲେନ   ରୋଗୀ  କରନ୍ତି  । ବିଶେଷ  ଭାବରେ   ମୁଣ୍ଡ  ବୁଲାଇ  ପଡିଗଲା  ଭଳି  ଲାଗିବା,  ଆଖିକୁ   ଅନ୍ଧାର  ଦେଖାଯିବା  କଥା  ରୋଗୀ  ପ୍ରାୟତଃ   କହିଥା’ନ୍ତି  ।

ସିଜିଜିୟାମଜାମ୍ବୋଲିନାମ Q : ଏହା  ସଚରାଚର  ଆଖିବୁଜା  ଡାଇବେଟିସ  ପାଇଁ   ବ୍ୟବହାର  ହେଉଥିଲେ  ମଧ୍ୟ  ଅମ୍ଳଜନିତ  ଅଜୀର୍ଣ୍ଣତା  ସହିତ  ଡାଇବେଟିସ  ଥିଲେ  ଏହା  ଫଳପ୍ରଦ  କାର୍ଯ୍ୟ  କରିଥାଏ  । ଏଥି  ସହିତ  ଶରୀର   ଶୁଖି  ଯାଉଥିଲେ  ଓ  ଦେହରେ  ନାଲି  ନାଲି  ଉଦ୍ଭେଦ  ଦେଖା   ଯାଉଥିଲେ  ତ  ଏହା  ଚମତ୍କାର  କାମ  କରିବ   ।

ଏହାଛଡା  ୟୁରାନିୟମ  ନାଇଟ୍ରେଟ  ବୋଲି  ଏକ  ଔଷଧର  ନିମ୍ନଶକ୍ତି  3X,  ଅନେକ  ବ୍ୟବହାର  କରନ୍ତି   । ଏ  ଔଷଧର  କିନ୍ତୁ  ଲକ୍ଷଣ  ହେଉଛି  ଅତ୍ୟଧିକ  କ୍ଷୁଧା  ଓ  ତୃଷ୍ଣା  ସହିତ  ଦୁର୍ବଳତା  ଏବଂ ଅଜୀର୍ଣ୍ଣ   । ରୋଗୀ  ଯେତେ  ଖାଇଲେ  ମଧ୍ୟ  ଓଜନ  କମିଯାଇ  ଦୁର୍ବଳ  ହୋଇପଡନ୍ତି   ।

ମାନସିକ  ଅଶାନ୍ତି  ସହିତ  ଅଗ୍ନିମାନ୍ଦ୍ୟ   ଓ  ଅତ୍ୟଧିକ  ପିପାସା  ଏବଂ  ଦୁର୍ବଳତା  ପାଇଁ  ଏସିଡଫସ  ଖୁବ୍  ଉପଯୋଗୀ   । ଏହା  ବିଶେଷକରି  ଯୁବ  ମଧୁମେହୀଙ୍କ  ପାଇଁ  ଏକ  ଅମୂଲ୍ୟ   ଔଷଧ   ।

ଡାଇବେଟିସର  ସମସ୍ତ  ଲକ୍ଷଣ, ଯଥା  ଅତିକ୍ଷୁଧା,  ଅତିତୃଷ୍ଣା,  ଅତିମୂତ୍ର, ଅତିଦୁର୍ବଳତା  ସହିତ  ଶୀର୍ଣ୍ଣତା  ଥିଲେ  ମଧ୍ୟ,  ଜନନେନ୍ଦ୍ରିୟ, ଓ  ପାଦ  ଫୁଲା  ଥିଲେ  ଆରଜେଣ୍ଟମ  ମେଟାଲିକମ  ଔଷଧ  ଅମୋଘ  । ଶୁଷ୍କଚର୍ମ  ସହିତ  ବାନ୍ତିଭାବ  ଓ  ବାନ୍ତି  ଲାଗି  ରହିଥିଲେ  ଲାକଟିକ୍  ଏସିଡ  ଭଳି  ଔଷଧ  ନାହିଁ  ।

ସଂଗୃହୀତ – ଡାକ୍ତର  କମଳାକାନ୍ତ  କର