ଜୈବିକ ଖତ ପ୍ରୟୋଗର ପ୍ରୟୋଜନୀୟତା

ଜୈବିକ ଖତ ବ୍ୟବହାର ପ୍ରଣାଳୀ

1. ଖତକୁ   ଗାତରୁ  ବାହାର  କରିବା  ପରେ  ସଙ୍ଗେ  ସଙ୍ଗେ   ଜମିରେ  ପ୍ରୟୋଗ   କରି  ଜମିଚାଷ   କରିଦେଲେ  ତାହା   ମାଟି  ସହିତ  ମିଶିଯାଏ   ।
2. ବିଲକୁ  ନେବା  ପାଇଁ   ଡେରିଥିଲେ   ଖତକୁ   ଖତଗାଡି  ନିକଟରେ   ଖରା  ନ  ପଡୁଥିବା  ସ୍ଥାନରେ   ଗଦାଇ   ରଖାଯାଏ   । ସ୍ଥଳ  ବିଶେଷରେ   ଖତକୁ   ଜମିକୁ   ବୋହି   ନେବା  ପରେ  ସଙ୍ଗେ  ସଙ୍ଗେ   ପ୍ରୟୋଗ   ନ କରି  ଜମିରେ  ଠାଏ  ଠାଏ   ଗଦାକରି   ଦିଆଯାଏ   । ସେପରି   ସ୍ଥଳେ   ଖତଗଦା   ଉପରେ   ମାଟି   ଟେକା   ବିଛାଇ   ଦିଆଯିବା   ଆବଶ୍ୟକ   । ତା’ ନହେଲେ   ଖତଗଦା  ଖରାରେ   ଶୁଖିଯାଏ  ଏବଂ  ଏଥିରୁ  କିଛି  ପବନରେ   ମଧ୍ୟ  ଉଡିଯାଏ   । ସେଥିରୁ   ଯବକ୍ଷାରଜାନ   ଆମୋନିଆ   ଗ୍ୟାସ୍  ହୋଇ   ନଷ୍ଟ   ହୁଏ   ।
3. ସିଆରରେ  ଲଗାଯାଉଥିବା  ଫସଲରେ  ଅଳ୍ପ  ପରିମାଣ  ଖତକୁ  ସିଆର   ମଧ୍ୟରେ  ପ୍ରୟୋଗ   କରିବା  ଅଧିକ  ଫଳପ୍ରଦ   ।
4. ମୃତ୍ତିକାର   ଫସଫେଟ୍  ବନ୍ଧନ  ଶକ୍ତି  ଅଧିକ  ହୋଇଥିଲେ , ଫସଫେଟ୍  ସାରକୁ   ଖତ  ସହିତ  ଫେଣ୍ଟି   ପ୍ରୟୋଗ  କରିବା  ଦ୍ଵାରା   ଫସଫେଟ୍  ସାର   ଅଧିକ  କାର୍ଯ୍ୟକାରୀ   ହୁଏ   ।

ଜୈବିକ ଖତ ପ୍ରୟୋଗର ପ୍ରୟୋଜନୀୟତା

ମୃତ୍ତିକାର   ଭୌତିକ  ଗୁଣର  ଉନ୍ନତି

1. ଜୈବିକ  ଖତ  ଖତ   ମାଟିରେ   ସଢିଗଲେ  ତହିଁରୁ  ହ୍ୟୁମସ୍  ନାମକ  ଏକ  ଚିକ୍କଣ  ଗାଢବାଦାମୀ  ରଙ୍ଗର   ସୂକ୍ଷ୍ମ  ପଦାର୍ଥ   ସୃଷ୍ଟି   ହୁଏ  । ଏହା  ଏକ   ଅଠାଳିଆ   ପଦାର୍ଥ   ।  ତେଣୁ   ମୃତ୍ତିକାର   ଦାନ  ସଂରଚନା  ଉନ୍ନତ   ହୁଏ   ।
2. ବାଲିଆ  ମାଟିର  ଜଳ  ଧାରଣ  ଶକ୍ତି   ବୃଦ୍ଧି  ହୁଏ  ଏବଂ   ମଟାଳ  ମାଟିର  କଠିନତା   ହ୍ରାସ  ପାଏ   ।
3. ଜୈବ   ପଦାର୍ଥ  ମୃତ୍ତିକାକୁ   ଅଧିକ  ଉଷ୍ମ   ରଖେ   । ଏହାଦ୍ଵାରା  ମଞ୍ଜିକୁ   ଗଜା   ହେବା  ଓ  ଗଜା  ଗଛର   ଛେରା   ବୃଦ୍ଧି   ତ୍ୱରାନ୍ୱିତ   ହୁଏ   ।
4. ମୃତ୍ତିକାର  ସ୍ଥୂଳ  ଘନତ୍ଵ  ହ୍ରାସପାଏ   ଛିଦ୍ରତ୍ଵ  ବୃଦ୍ଧିପାଏ   । ଏହା  ଉଦ୍ଭିଦର   ଛେରା  ବିସ୍ତାରରେ  ସାହାଯ୍ୟ   କରେ   ।
5. ମାଟିର  ଜଳ  ଭେଦ୍ୟତା  ଗୁଣ  ବୃଦ୍ଧିପାଏ   । ମାଟିରୁ   ପାଣି  ଶୀଘ୍ର  ବହିଯାଏ  ନାହିଁ   । ମାଟି , ପାଣିକୁ  ବେଶୀ ସମୟ  ଧରି   ରଖିପାରେ   ।

ମାଟିର  ରାସାୟନିକ  ଗୁଣ ଓ  ଉର୍ବରତାର  ଉନ୍ନତି

1. ମାଟିରେ   ହ୍ୟୁମସ୍  ପରିମାଣ  ବୃଦ୍ଧି  ହେଲେ  ଧନାତ୍ମକ   ଆୟନ  ବିନିମୟ  କ୍ଷମତା   ମଧ୍ୟ  ବୃଦ୍ଧିପାଏ   । ଏହାଦ୍ଵାରା  ମାଟି  ଅଧିକ  ଖାଦ୍ୟସାର   ଶୋଷଣ   କରି   ରଖିପାରେ  ଏବଂ  ଖାଦ୍ୟସାର   ଧୋଇ  ହୋଇ  ନଷ୍ଟ  ହୁଏ  ନାହିଁ   । ପ୍ରୟୋଗ   କରାଯାଉଥିବା   ସାରର  କାର୍ଯ୍ୟକାରିତା  ବୃଦ୍ଧିପାଏ    ।
2. ଖତରେ   ଥିବା  ଖାଦ୍ୟସାର   ଧୀରେ ଧୀରେ   ଗ୍ରହଣୀୟ  ହୋଇ   ଅନେକ  ଦିନ  ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ   ଫସଲକୁ   ମିଳେ   । ବିଶେଷତଃ   ଅଣୁ ଉପାଦାନର  ଗ୍ରହଣୀୟତାରେ  ବିଶେଷ  ଉନ୍ନତି   ହୁଏ।
3. ଅତ୍ୟଧିକ   ଅମ୍ଳୀୟ  କ୍ଷାରୀ  ଓ  ଲବଣାକ୍ତ   ମାଟିରେ   ଦେଖାଯାଉଥିବା   କୁପ୍ରଭାବ  ପ୍ରଶମିତ   ହୁଏ  ।
4. ଖତ  ସଢିବା  ସମୟରେ   ସେଥିରୁ   ନିର୍ଗତ   ଜୈବ   ଅମ୍ଳ   ଅଦ୍ରବଣୀୟ  ଖଣିଜକୁ   ଦ୍ରବିଭୂତ  କରିବାରେ  ସହାୟକ   ହୁଏ  ଏବଂ  ସେଥିରୁ   ଖାଦ୍ୟସାର   ଉଦ୍ଭିଦକୁ  ପ୍ରାପ୍ତ   ହୁଏ।
5. ମୃତ୍ତିକାର   ଫସଫେଟ୍  ବନ୍ଧନ   କ୍ଷମତା   ହ୍ରାସ  ହୁଏ   ।

ମୃତ୍ତିକାର  ଜୈବ   ଗୁଣାବଳୀର  ଉନ୍ନତି

1. ଅଧିକ  ଖତ  ପ୍ରୟୋଗ  କରାଯାଉଥିବା  ମୃତ୍ତିକାର  ଜିଆ, ଉଇ , କଲିକତରା , କାନକୁଟୁଳି  ଇତ୍ୟାଦି  ଅନ୍ୟାନ୍ୟ  ପୋକମାନଙ୍କ  ସଂଖ୍ୟା  ବୃଦ୍ଧିପାଏ  । ସେମାନେ  ମାଟି  ଖୋଳି  ନରମ  କରିଦିଅନ୍ତି  ଏବଂ  ଜମିର  ଉତ୍ପାଦିକା  ଶକ୍ତି  ବୃଦ୍ଧିପାଏ  ।
2. ଖତରେ  ଥିବା   ଜୈବ  ଯୌଗକାରୀ   ଅଣୁଜୀବମାନେ  ଅଧିକ  ଖାଦ୍ୟ  ଓ  ଶକ୍ତି   ଆହରଣ   କରନ୍ତି । ସେମାନଙ୍କର   ବଂଶ  ବୃଦ୍ଧି  ଘଟେ  ଓ  କ୍ରିୟାଶୀଳତା   ବୃଦ୍ଧିପାଏ   । ଫଳତଃ  ମୃତ୍ତିକାରେ  ଅଧିକ   ଯବକ୍ଷାର  ବିବନ୍ଧନ   ହୋଇପାରେ   ଏବଂ  ଅଧିକ   ଗନ୍ଧକ  ଗ୍ରହଣୀୟ   ଅବସ୍ଥାକୁ   ଆସେ   ।
3. ମୃତ୍ତିକାରେ  ହାନିକାରୀ   ଜୀବାଣୁ  ଏବଂ  ସୂତ୍ର   ଜୀବମାନଙ୍କର   ସଂଖ୍ୟା   କମିଯାଏ   ।

ଆଧାର  - ଶିକ୍ଷକ  ଶିକ୍ଷା  ନିର୍ଦ୍ଦେଶାଳୟ ଓ ରାଜ୍ୟ  ଶିକ୍ଷା  ଗବେଷଣା  ଓ  ପ୍ରଶିକ୍ଷଣ  ପରିଷଦ