ବୈଜ୍ଞାନିକ ନାମ
ରାଓଲିଫିଆ ସର୍ପେନଟିନା
ବଂଶ ଆପୋସାଇନେସୀ
ଭାଷା ଭେଦରେ ନାମ
ଓଡିଆ –ପାତାଳ ଗରୁଡ
ହିନ୍ଦୀ – ଛୋଟା ଚାନ୍ଦ
ସଂସ୍କୃତ –ସର୍ପଗନ୍ଧା
ବଙ୍ଗଳା – ଚାନ୍ଦର
ତେଲୁଗୁ – ପାତାଳ ଅଗନ୍ଧି
ତାମିଲ – ଆମେଲ ପୋଦି
କିନ୍ନଡ଼ – ସୂତ୍ରନାଭି
ମରାଠୀ – ଅଡକଇ
ପ୍ରାଚୀନ କାଳରୁ ଭାରତବର୍ଷ ପାତାଳ ଗରୁଡର ବ୍ୟବସାୟିକ ଔଷଧୀୟ ବ୍ୟବହାର ପରମ୍ପରା ରହିଆସିଛି । ଭାବପ୍ରକାଶ ନିଘଣ୍ଟୁ , ରାଜନିଘଣ୍ଟୁ ଓ ସୁଶ୍ରୁତ ସଂହିତା ପ୍ରଭୁତି ଆୟୁର୍ବେଦର ପ୍ରସିଦ୍ଧ ଦ୍ରବ୍ୟଗୁଣ ଶାସ୍ତ୍ରମାନଙ୍କରେ ସର୍ପଗନ୍ଧା (ପାତାଳ ଗରୁଡ ) ର ଔଷଧୀୟ ଗୁଣ- କର୍ମ- ପ୍ରୟୋଗ- ସମ୍ବନ୍ଧରେ ସବିଶେଷ ବିବରଣୀ ଦେଖିବାକୁ ମିଳେ । ବିଶେଷତଃ ଉଚ୍ଚ ରକ୍ତଚାପ , ଅନିଦ୍ରା ରୋଗ ଓ ମାନସିକରୋଗ ପ୍ରଭୁତି ଜଟିଳ ରୋଗଗୁଡିକର ଉପଶମ ପାଇଁ ଏହାକୁ ଚିକିତ୍ସାରେ ପ୍ରୟୋଗ କରାଯାଇଥାଏ । ପ୍ରାକୃତିକ ରୂପେ ବଣଜଙ୍ଗଲରୁ ମିଳୁଥିବା ପାତଳଗରୁଡ, ବଜାରର ଔଷଧୀୟ ଚାହିଦା ପୂରଣ ପାଇଁ ଯଥେଷ୍ଟ ନଥିବାରୁ ଏହାର କୃଷିକାରଣ ପାଇଁ ସମ୍ପ୍ରତି ବିଶେଷଧ୍ୟାନ ଦିଆଯାଉଛି । ବର୍ତ୍ତମାନ ଏହା ଭାରତ ସରକାରଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ଜାରି କରାଯାଇଥିବା ସୂଚୀ ଅନୁଯାୟୀ ବିରଳ ତଥା ପ୍ରତିବନ୍ଧକ ଉଦ୍ଭିଦ ଶ୍ରେଣୀଭୁକ୍ତ ଅଟେ ।
ପାତାଳ ଗରୁଡ ଏକ ଚିରହରିତ, ସୁଦୃଶ୍ୟ ଗୁଳ୍ମ ଜାତୀୟ ଉଦ୍ଭିଦ । ଏହା ୨ରୁ ୩ ଫୁଟ ଉଚ୍ଚତା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ବଢିପାରେ । ପତ୍ର- ସବୁଜ, ଚିକ୍କଣ, ୩-୭ ଇଞ୍ଚ ଲମ୍ବ, ଭାଲାକାର ଓ ତୀକ୍ଷଣାଗ୍ର ବିଶିଷ୍ଟ । ପୁଷ୍ପ-ଶ୍ଵେତ କିମ୍ବା ସାଧାରଣ ଗୋଲାପି ବର୍ଣ୍ଣଯୁକ୍ତ ଏବଂ ୨-୪ ଇଞ୍ଚ ଲମ୍ବ ପୁଷ୍ପଦଣ୍ଡରେ ଥାଏ । ଫଳ- ମାଂସାଳ, କ୍ଷୁଦ୍ର, ଗୋଲାକାର, କଞ୍ଚା ଅବସ୍ଥାରେ ସବୁଜ ଏବଂ ପକ୍ଵ ଅବସ୍ଥାରେ ବାଇଗଣି ମିଶା କଳାରଙ୍ଗର ହୋଇଥାଏ । ମୂଳ- ସର୍ପ ସଦୃଶ ବକ୍ର, ଶାଖାଯୁକ୍ତ, ହାରାହାରି ୧୬ ଇଞ୍ଚ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଲମ୍ବା, ଖଦଡିଆ, ଧୂସର ପୀତ, ବର୍ଣ୍ଣଯୁକ୍ତ, ଗନ୍ଧହୀନ ଏବଂ ତିକ୍ତ ସ୍ଵାଦବିଶିଷ୍ଟ । ୩-୪ ବର୍ଷର ପୁରୁଣା ଗଛର ମୂଳର ଶରତ କାଳରେ ସଂଗ୍ରହ କରାଯାଇ ଶୁଖାଇ ବ୍ୟବସାୟିକ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ବିକ୍ରି କରାଯାଏ । ଏହା ଅନ୍ୟ ଗୋଟିଏ ପ୍ରଜାତି ରାଓଲଫିଆଟେଟ୍ରାଫିଲା ମଧ୍ୟ ଓଡିଶାରେ ଦେଖାଯାଏ । ତାକୁ ‘ମଇଁଷିଆ ପାତାଳ ଗରୁଡ ‘ କୁହନ୍ତି ।
ଅର୍ଥାତ ଏହି ଗଛ ଗନ୍ଧରେ ସର୍ପମାନେ ମଧ୍ୟ ଦୂରକୁ ଚାଲିଯାଉଥିବାରୁ ସଂସ୍କୃତରେ ଏହାକୁ ସର୍ପଗନ୍ଧା ଓ ନାକୁଳୀ ପ୍ରଭୁତି ନାମରେ ପରିଚିତ କରାଯାଇଛି । ଏହାର ଚେର ସର୍ପାଘାତଜନିତ ବିଷ ବିଷ, ଦଂଶନ , ମୁଷିକ ଦଂଶନ ପ୍ରଭୁତି ବିଷ ପ୍ରକ୍ରିୟାର ଉପଚାର ପାଇଁ ମଧ୍ୟ ବ୍ୟବହାର କରାଯାଏ । ପୁନଶ୍ଚ, ଜର୍ମାନୀର ଡାକ୍ତର ରାଓଲଫଙ୍କ ନାମ ଅନୁଯାୟୀ ଏହା ରାଓଲଫିଆ ତଥା ଲମ୍ବା ସର୍ପାକୃତ ଚେର ପାଇଁ ଏହାକୁ ସର୍ପେନଟିନା ନାମରେ ନାମିତ କରାଯାଇଛି ।
ଏହା ଏକ ବହୁଦେଶୀୟ ଗୁଳ୍ମ । ଏହା ଏସିଆ, ଆମେରିକା,ଓ ଆଫ୍ରିକାର କ୍ରାନ୍ତୀୟ ଜଳବାୟୁରେ ଦେଖାଯାଏ । ଭାରତବର୍ଷରେ ମୁଖ୍ୟତଃ ହିମାଳୟ ପାର୍ବତ୍ୟାଞ୍ଚଳ, ଆସାମ, ବିହାର, ପଶ୍ଚିମବଙ୍ଗ , ଦକ୍ଷିଣ-ପୂର୍ବ ରାଜ୍ୟସମୂହ ଯଥା- ଓଡିଶା, ଆନ୍ଦ୍ରପ୍ରଦେଶ, କର୍ଣ୍ଣାଟକ ଏବଂ କେରଳର ପାର୍ବତ୍ୟାଞ୍ଚଳମାନଙ୍କରେ ପ୍ରାକୃତିକ ଭାବରେ ଦେଖାଯାଏ ଓ ଏହାର ଚାଷ ମଧ୍ୟ କରାଯାଏ ।
ଏହି ବୃକ୍ଷର ଚେରରୁ ହାରାହାରି ୩୦ ପ୍ରକାରର ଆଲକାଲଏଡ ମିଳିଥାଏ । ଏହା ମୁଖ୍ୟତଃ ଚେର ଛାଲିରେ ଥାଏ । ଏହାର ପ୍ରମୁଖ ଆଲକାଲଏଡ ହେଉଛି ରିସରପିନ । ଏହା ବ୍ୟତୀତ, ଏଥିରେ ଆଜମାଲାଇନ , ଆଜମାଲାସିନ, ସର୍ପେଣ୍ଟାଇନ , ସର୍ପେଣ୍ଟିନାଇନ , ସର୍ପୋଷ୍ଟେରଲ ପ୍ରଭୁତି କ୍ଷାରା ଉପାଦାନ ମିଳିଥାଏ । ମୋଟାମୋଟି ୦.୩%ରୁ ୩%ପରିମାଣ ଆଲକାଲଏଡ ବ୍ୟତୀତ ଚେରରୁ ଷ୍ଟାର୍ଚ୍ଚ, ରେଜିନ , ଅଲକୋହଲ ଫାଇଟୋଷ୍ଟେରଲ ଓ ଶର୍କରା ଆଦି ମିଳିଥାଏ ।
ବୈଦିକ ଯୁଗରୁ ଆଜି ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସର୍ପଗନ୍ଧା (ପାତାଳଗରୁଡ) ଏହାର ବହୁମୂଖୀ ପ୍ରଭାବଶାଳୀ ଔଷଧୀୟ ବିଶେଷତ୍ଵ ଯୋଗୁଁ କେତେକ ଅତି ଜଟିଳ ରୋଗର ଚିକିତ୍ସା କ୍ଷେତ୍ରରେ ବ୍ୟବହୃତ ହୋଇଆସୁଛି । ମୁଖ୍ୟତଃ ଉଚ୍ଚ ରକ୍ତଚାପ, ଅନିଦ୍ରା ରୋଗ ଏବଂ ତୀବ୍ର ଉନ୍ମାଦ ଭଳି ମାନସିକ ରୋଗର ଚିକିତ୍ସା କ୍ଷେତ୍ରରେ ଏହା ଅତ୍ୟନ୍ତ ପ୍ରଭାବଶାଳି ପ୍ରମାଣିତ ହୋଇଛି । ଏହାର ମୁଖ୍ୟ ପ୍ରଭାବ ମସ୍ତିଷ୍କସ୍ଥିତ କେନ୍ଦ୍ରୀୟ ସ୍ନାୟୁ ସଂସ୍ଥାନ ଉପରେ ପଡିଥିଲା । ଔଷଧୀୟ ଗୁଣ- କର୍ମ ଦୃଷ୍ଟିରୁ ଏହା ଏକ ଉତ୍ତମ ପ୍ରସାମକ ଏବଂ ନିଦ୍ରାକର ବନୌଷଧି । ଏହି ପ୍ରଶାମକ ଗୁଣ ହେତୁ ଏହା ସ୍ନାୟୁସମୂହର ଉତ୍ତେଜନାକୁ ଶାନ୍ତ କରି ବାତିକ ଉନ୍ମାଦ, ଅନିଦ୍ରା ଓ ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ମାନସିକ ବିକାଶ ଦୂର କରିବା ବିଷହର , ଜ୍ଵରହର ଏବଂ ଗର୍ଭାଶୟ ଉତ୍ତେଜକ ଗୁଣ ମଧ୍ୟ ଧାରଣ କରିଥାଏ । ବିହାର ଓ ଓଡିଶାରେ ଗ୍ରାମାଞ୍ଚଳର ଲୋକେ ଏହାକୁ ପାଗଳାମି ରୋଗର ଚିକିତ୍ସାରେ ବହୁଳ ଉପଯୋଗ କରନ୍ତି । ଏହାଛଡା ସର୍ପାଘାତଜନିତ ବିଷ ଓ ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ଜାନ୍ତବ ବିଷଜନିତ ପାଇଁ ଏହାର ୪ ଗ୍ରାମ ମୂଳ ସହିତ ୨୧ଟି ଗୋଲମରୀଚ ମିଶାଇ ପାଣିରେ ବାଟି ସର୍ପ ଦୃଷ୍ଟବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କୁ ପ୍ରତି ଅଧଘଣ୍ଟାରେ ଥରେ ଲେଖାଏଁ ପିଆଇଲେ ସର୍ପ ବିଷ ନଷ୍ଟ ହୁଏ । ଏହି ଚିକିତ୍ସା ମଧ୍ୟ ଉଚ୍ଚରକ୍ତଚାପ ପ୍ରଶମିତ କରିଥାଏ । ଏହାକୁ ଉପଯୋଗ କରିବା ଦ୍ଵାରା ଶିରଃଶୂଳ , ଭ୍ରମ ଓ ଜ୍ଵର ମଧ୍ୟ ଦୂର ହୋଇ ମାନସିକ ଶାନ୍ତି ମିଳିଥାଏ ।
ସୁଇଜରଲ୍ୟାଣ୍ଡ ସିଲର ଓ ମୂଳର ନାମକ ବୈଜ୍ଞାନିକଦ୍ୱୟ ୧୯୫୨ ମସିହାରେ ସର୍ପଗନ୍ଧା (ପାତାଳ ଗରୁଡ) ଚେରରେ ଥିବା ପ୍ରମୁଖ ଆଲକାଲଏଡ ରିସରପାଇନ ଆବିଷ୍କାର କରିଥିଲେ । ସମ୍ପ୍ରତି ଏହି ବନୌଷଧିର କ୍ରମବର୍ଦ୍ଧଷ୍ଣୁ ଚାହିଦାକୁ ବିଚାରକୁ ନେଲେ ଏହି ଔଷଧୀୟ ଗୁଳ୍ମର କୃଷିକରଣର ସମୀଚୀନତା ଉପଲ୍ଲବ୍ଧି କରିହୁଏ ।
ଆମ ଦେଶର ଜଳବାୟୁ ପାତାଳ ଗରୁଡ ଚାଷ ପାଇଁ ଉପଯୁକ୍ତ ପ୍ରମାଣିତ ହୋଇଛି । ଉଭୟ ଜାତୀୟ ଓ ଆନ୍ତର୍ଜାତୀୟ ବଜାରରେ ପାତାଳ ଗରୁଡ ର ଔଷଧୀୟ ଚାହିଦାକୁ ବିଚାରକୁ ନେଲେ ଏହା ଏକ ଉଚ୍ଚ ଆୟ ପଦ ବନୌଷଧି ଭାବରେ ଜଣାଶୁଣା । ତେଣୁ ଏହି ବନୌଷଧିର କୃଷିକରଣ ଆର୍ଥିକ ଦୃଷ୍ଟିକୋଣରୁ ମଧ୍ୟ ବେଶ ମହତ୍ଵପୂର୍ଣ୍ଣ ।
ପାତାଳଗରୁଡ ଏକ ବହୁବର୍ଷୀୟ ଗୁଳ୍ମ । ଏହାର ଚେର, ମୁଖ୍ୟ ପ୍ରୟୋଜନୀୟ ଅଂଶ ହୋଇଥିବାରୁ ସାଧାରଣତଃ ଚେର ପାଇବା ପାଇଁ ଏହାକୁ ଚାଷ କରାଯାଏ । ଚାରାରୋପଣରୁ ସାଧାରଣତଃ ଚେର ପାଇବା ପାଇଁ ଏହାକୁ ଚାଷ କରାଯାଏ । ଚାରା ରୋପଣର ଦେଢବର୍ଷ ପରେ ଏହି ଗଛର ଚେରରେ ଏହାର ମୁଖ୍ୟ ଔଷଧୀୟ ଉପାଦାନ ‘ଆଲକାଲଏଡ ‘ ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ଭାବରେ ବିକାଶ ଲାଭ କରିଥାଏ ଏବଂ ଦୁଇବର୍ଷ ବେଳକୁ ଗଛର ଚେର ଔଷଧୀୟ ବ୍ୟବହାର ପାଇଁ ଯୋଗ୍ୟ ବିବେଚିତ ହୁଏ । ତେବେ ପ୍ରାୟ ୩ରୁ ୪ ବର୍ଷର ପୁରୁଣା ଗଛରୁ ଚେର ଓ ବକଳ ଶରତ ଋତୁର ସଂଗ୍ରହ କରାଯାଏ । ଏହି ସମୟ ମଧ୍ୟରେ ଏହି ଗଛର ଚେର ଅଧିକ ବିସ୍ତାର ଲାଭ କରିଥାଏ ଓ ଅଧିକ ଆମଦାନୀ କରିହୁଏ । ଏହାଛଡା, ଏହି ପରିପକ୍ଵ ଅବସ୍ଥାରେ ଚେରରେ ଔଷଧୀୟ ତତ୍ତ୍ଵ ମଧ୍ୟ ସର୍ବୋଚ୍ଚ ମାତ୍ରାରେ ଥାଏ । ଏଥିରେ ପ୍ରାୟ ୦.୧୪ ପ୍ରତିଶତ ଆଲାକାଲଏଡ 'ରିସରପାଇନ ' ଥାଏ ।
ସାଧାରଣତଃ ୧୦0 ରୁ ୪୫0 ମଧ୍ୟରେ ତାପମାତ୍ରା ରହୁଥିବା ସ୍ଥାନ ତଥା ୨୫୦ରୁ ୫୦୦ ସେମି ବର୍ଷା ହେଉଥିବା ଜଳବାୟୁ ସର୍ପଗନ୍ଧା (ପାତାଳଗରୁଡ) ଚାଷ ପାଇଁ ଉପଯୁକ୍ତ ହୋଇଥାଏ । କୁଷ୍ଣ କାର୍ପାସ ମୃତ୍ତିକା, ହାଲୁକା, ବାଲିଆ ଦୋରସା ନିଗିଡା ମାଟିରେ ଏହାର ଚେର ଭଲ ବୃଦ୍ଧି ପାଇଥାଏ । ଏହାର ଚେର ୫୦ ସେମି ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ବିସ୍ତାର ଲାଭ କରିଥିବାରୁ ଉପଯୁକ୍ତ ଗଭୀରତା ବିଶିଷ୍ଟ ମୃତ୍ତିକା ଆବଶ୍ୟକ । ଅମ୍ଳଯୁକ୍ତ ମାଟି ( ୬.୫ ପି. ଏଚରୁ କମ ) ଜମିରେ ଏହାର ଚାଷ ଭଲ ହୁଏ ।
ରାଓଲଫିଆ ସର୍ପେଣ୍ଟିନା- ୧(R.S.-1 ) କିସମର ଚାଷରୁ ଭଲ ଅମଳ କରିହୁଏ । ଏହାର ଚେରରୁ ୧.୬୪ ରୁ ୨.୯୪ ପ୍ରତିଶତ ଆଲକାଲ ଏଡ ମିଳିଥାଏ ।
ଚାଷ କରିବା ପାଇଁ ନିମ୍ନ ପ୍ରକାରର ଚାରା ଉତ୍ପାଦନ କରାଯାଇପାରିବ ।
ପାତାଳ ଗରୁଡ ଗଛର ୧୫ ସେମିରୁ ୨୧ସେମି ଲମ୍ବାର ଅତିକମରେ ୩ ଗୋଟି ଆଖିଥିବା ଶକ୍ତ ଡାକକୁ ୩୦ ପିପି ଏମ ଇନଡୋଲ ଏସିଟିକ ଏସିଡରେ ୧୨ ଘଣ୍ଟା ବୁଡାଇ ରଖିଲେ ଭଲ କଲମୀ ଚାରା ମିଳିଥାଏ । ଏହାକୁ ଏପ୍ରିଲ ମାସରେ ନିର୍ସରୀରେ ଲଗାଯାଏ । ସେଥିରୁ ୩-୪ ଦିନ ମଧ୍ୟରେ କୁଆଁ ବାହାରିଯାଏ । ଏହାକୁ ପଲଥିନରେ ପୋତି ୭୦-୭୫ ଦିନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ରଖାଯାଇ ରୋପଣଯୋଗ୍ୟ ଚାରା କରାଯାଏ ।
୨ ରୁ ୫ ସେମି ଲମ୍ବ ତଥା ୦.୨୫ ସେମି ମୋଟର କଟା ଯାଇପାରୁଥିବା ଚେରକୁ , ଖତ ବାଲି ଓ ମାଟି ଦ୍ଵାରା ଆଗରୁ ପ୍ରସ୍ତୁତ ହୋଇଥିବା ପଲିଥିନରେ ପୋତିଦିଆଯାଏ , ଯେପରି ମାଟି ଉପରେ ମାତ୍ର ୧ ସେମି ବାହାରକୁ ଦେଖାଯାଏ । ମାର୍ଚ୍ଚ, ଏପ୍ରିଲ ମାସରେ ଏହା କରାଯାଏ । ୧ ମାସ ମଧ୍ୟରେ ୫୦ ପ୍ରତିଶତ କଟିଙ୍ଗସ୍ ଆଙ୍କୁରିତ ହୋଇଥାଏ । ଏକ ଏକର ଚାଷ କରିବା ପାଇଁ ୪୦ କିଗ୍ରା ଚେର କଟିଙ୍ଗସ୍ ଦରକାର ହୁଏ । ଏହି ପ୍ରଣାଳୀରେ ହୋଇଥିବା ଗଛ ଅଧିକ ଅମଳ ପ୍ରଦାନ କରିଥାଏ ।
ମଞ୍ଜିଦ୍ଵାରା ନର୍ସରୀରେ ଚାରା ପ୍ରସ୍ତୁତ କରି ଲଗାଇବା ସହଜ ତଥା ସର୍ବାଧିକ ଉତ୍ପାଦନକ୍ଷମ ହୋଇଥାଏ । ମଞ୍ଜି ସଂଗ୍ରହର ୬ ମାସ ମଧ୍ୟରେ ଚାରା ଉତ୍ପାଦନ କରାଯାଏ । ପାତାଳ ଗରୁଡ ମଞ୍ଜିର ଅଙ୍କୁରଣ କ୍ଷମତା ୧୦ରୁ ୬୦ ପ୍ରତିଶତ । ମଞ୍ଜିର ଉପରେ ଚୋପାକୁ ଛଡାଇ ୧୨ ଘଣ୍ଟା ପାଣିରେ ଭିଜାଇ ଖତ ମିଶା ମାଟିରେ ପ୍ରସ୍ତୁତି ହୋଇଥିବା ପ୍ରାୟ ୧ଫୁଟ ଉଚ୍ଚ ଚାରା ପଟାଳିରେ ବୁଣାଯାଇ ପଲିଥିନରେ ମଧ୍ୟ ସିଧା ମଞ୍ଜି ପକାଇ ଚାରା ଉତ୍ପନ୍ନ କରିହେବ । ଏକର ପ୍ରତି ୨ରୁ ୩ କିଗ୍ରା ମଞ୍ଜି ଦରକାର ହୁଏ । ଏହା ୨୦ରୁ ୫୦ ଦିନ ମଧ୍ୟରେ ଅଙ୍କୁରିତ ହୋଇଥାଏ । ଚାରାଗୁଡିକ ୪ରୁ ୬ ପତ୍ର ବିଶିଷ୍ଟ ହେଲେ ଏହା ରୋପଣ ଉପଯୋଗୀ ହୋଇଥାଏ ।
ପାତାଳ ଗରୁଡ ଚାଷ ପାଇଁ ଜମିକୁ ଦୁଇଥର ଗଭୀର ଚାଷ କରାଯାଇ ସେଥିରୁ ଗୋବର ଖତ କିମ୍ବା କମ୍ପୋଷ୍ଟ ଖତ ମିଶାଇ ପ୍ରସ୍ତୁତି କରାଯାଏ । ଧାଡି ଧାଡି ମଧ୍ୟରେ ୪୫ ସେମି ବ୍ୟବଧାନ ରଖାଯାଏ । ପ୍ରତ୍ୟେକ ଧାଡିରେ ୩୦ ସେମି ବ୍ୟବଧାନ ରେ ଖୋଲାଯାଇ ଗଛ ରୋପଣ କରାଯାଏ । ୧ ଏକର ପରିମିତ ଜମିରେ ୧୦ ହଜାରରୁ ୧୨ ହଜାର ଚାରା ରୋପଣ କରାଯାଇପାରିବ ।
ପାତାଳ ଗରୁଡ ଗଛର ଚେର ପ୍ରଧାନତଃ ଔଷଧୀୟ ଅଂଶ ହୋଇଥିବାରୁ ଓ ଏହା ଜମିରେ ୨ବର୍ଷରୁ ଅଧିକ ସମୟ ରହୁଥିବାରୁ ଏଥିରେ ପାଣି ଦେବା ସମୟରେ ଯଥେଷ୍ଟ ସାବଧାନତା ଅବଲମ୍ବନ କରିବା ଆବଶ୍ୟକ । କେବଳ ଗଛର ଅବଶ୍ୟକତା ଅନୁସାରେ ପାଣିଦେବା ଉଚିତ । ଅତ୍ୟାଧିକ ଜଳସେଚନ କରାଗଲେ ଚେରଗୁଡିକ ଭଲ ବଢିପାରେ ନାହିଁ ଓ ପଚିଯିବାର ସମ୍ଭାବନା ରହିଛି ।
ଏହା ସହିତ ସୋୟାବିନ ଚାଷ କରାଯାଇପାରିବ । ଉନ୍ନତ କିସମର ଅଁଳା ଚାଷ ମଝିରେ ମଧ୍ୟ ଏହା କରାଯାଇପାରିବ ।
ନିମାଟୋଡସ ଚେର ଉପରେ ଛାଲପରି ଲାଗିଯାଆନ୍ତି । ଏଥିରୁ ରକ୍ଷା ପାଇବା ପାଇଁ ଏକର ପ୍ରତି ୧୦ କିଗ୍ରା, କାର୍ବୋଫ୍ୟୁରାନ ୩ ଜି କିମ୍ବା ୮ କିଗ୍ରା ଫୋରେଟ ୧୦- ଜି ଗ୍ରେନୁଲସ ଜମିରେ ପ୍ରୟୋଗ କରାଯାଇପାରିବ ।
ଗଛ ଲଗାଇବା ୬ ମାସ ପରେ ଗଛରେ ଫୁଲ ଓ ଫଳ ହୁଏ । ପ୍ରଥମ ଫସଲର ଫୁଲଗୁଡିକ ହାତରେ ଭାଙ୍ଗିଦେଲେ ଏହା ଚେର ବୃଦ୍ଧିରେ ସହାୟକ ହୋଇଥାଏ । ଏହାପରେ ଫୁଲ, ଫଳକୁ ବଢିବାକୁ ଦିଆଯାଏ ଓ ଏଥିରୁ ପାକଲ ଫଳ ସପ୍ତାହରେ ୨ ଥର ସଂଗ୍ରହ କରାଯାଏ । ଗଛ ୨ ବର୍ଷରୁ ୨.୫ ବର୍ଷ କରାଯାଏ । କାରଣ ଚେରଗୁଡିକ ଖୁବ ସାବଧାନରେ ସଫା କରିବା ଉଚିତ ଯେପରି ଛାଲରେ କୌଣସି ଆଘାତ ଲାଗିବ ନାହିଁ । ତାପରେ ଚେରଗୁଡିକ ଭଲଭାବରେ ଶୁଖାଇ ଟାଣ କରାଯାଏ ।
ଡାଳ କଲମୀ, ଚେର କଟିଙ୍ଗସ୍ ଓ ମଞ୍ଜିରୁ ଲଗାଯାଇଥିବା ଫସଲର ଅମଳରେ ଭିନ୍ନତା ଦେଖାଯାଏ । ମଞ୍ଜିରୁ ପ୍ରସ୍ତୁତ ଚାରାରେ ଅଧିକ ପରିମାଣର ଚେର ଉତ୍ପନ୍ନ ହୁଏ । ଏକର ପ୍ରତି ୮୮୦ କିଗ୍ରା ଚେର ଓ ୩ ବର୍ଷରେ ଫସଲରୁ ଏକର ପ୍ରତି ୧୩୨୦ କିଗ୍ରା ଶୁଖିଲା ଚେର ଅମଳ ହୋଇପାରିବ । ଯଦି ଏକର ପ୍ରତି ହାରାହାରି ଅତିକମରେ ୮୦୦ କିଗ୍ରା ୮ କ୍ଵିଣ୍ଟାଲ ଶୁଖିଲା ଚେର ଅମଳ ହୁଏ ଏବଂ କିଗ୍ରା ପ୍ରତି ୮୦ ଟଙ୍କା ମୂଲ୍ୟରେ ବିକ୍ରି କରାଯାଏ ତେବେ ୬୪,୦୦୦ ଟଙ୍କା ମିଳିବ । ଏହା ସହିତ ୨୫ କିଗ୍ରା ମଞ୍ଜି ମଧ୍ୟ ମିଳିପାରିବ ଯାହାର ମୂଲ୍ୟ କିଗ୍ରା ପ୍ରତି ୧୫୦୦ ଟଙ୍କା ହେଲେ ଏକ ଏକରକୁ ୩୭,୫୦୦ ଟଙ୍କା ମିଳିବ । ଫସଲାର ଖର୍ଚ୍ଚ ଯଦି ୨୪,୦୦୦ ହୁଏ ତେବେ କୃଷକକୁ ୭୭,୫୦୦ ଟଙ୍କା ଆର୍ଥିକ ଲାଭ ମିଳିପାରିବ ।
ପାତାଳ ଗରୁଡ ଚାଷପାଇଁ ଏକର ପ୍ରତି ଆୟ ବ୍ୟୟ ବିବରଣୀ (୨.୫ ବର୍ଷର ଫସଲ )
ଆଧାର: ଡାକ୍ତର ଦୀନବନ୍ଧୁ ମହାରଣା
Last Modified : 1/26/2020