ଅବଧୂତ ବାବଙ୍କ ଭାଗବତ ଟୁଙ୍ଗୀ
ଅବଧୂତ ବାବଙ୍କ ଭାଗବତ ଟୁଙ୍ଗୀ
ଭାଗବତ ଟୁଙ୍ଗୀ
ଧର୍ମରାଜ ଯୁଧିଷ୍ଠିର ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଙ୍କ ପରାମର୍ଶରେ ପୃଥ୍ଵୀ ପୃଷ୍ଠର ପ୍ରଜାଗଣଙ୍କୁ ପୁତ୍ରପରି ଲାଳନ ପାଳନ କଲେ । ଧନସମ୍ପଦ ଭାର୍ଯ୍ୟା,ଭ୍ରାତା ଓ ପ୍ରିୟଜନଙ୍କୁ ଭୁଲି ଏକ ଧ୍ୟାନରେ ପ୍ରଜାଙ୍କୁ ସୁଖ ବାଣ୍ଟିବାରେ ବ୍ରତୀ ହେଲେ । ଯେପରି ଭୋକିଲା ମନୁଷ୍ୟ ଅନ୍ନ ଚିନ୍ତାରେ ଅନ୍ୟ ସବୁ କିଛି ଭୁଲି ଯାଏ, ସେହିପରି ଧର୍ମରାଜ ଧର୍ମ ଚିନ୍ତାରେ ଅନ୍ୟ ସବୁ ଭୁଲିଗଲେ ।
ଗୋବିନ୍ଦଙ୍କୁ ହୃଦୟରେ ବସାଇ ପ୍ରଜା ଶାସନ କଲେ । ବିଷୟାରସ, ଅମାପ ଅଲୋଡା ସମ୍ପଦର ତ୍ୟାଗ କରି ଧର୍ମପଥରେ ରାଜପଣ ସଂପାଦନ କଲେ ।
|
ଏମନ୍ତେ ସୂତ ମୁଖୁଁ ଶୁଣି । ଶୌନିକ ବୋଲେ ମନେ ଗୁଣି ॥ ଶୌନକ ଉବାଚ ଜୋପେ ଯେ ଦ୍ରୋଣଙ୍କ କୁମରା ମନ୍ତ୍ରି ପେଷିଲା ବ୍ରହ୍ମଶର ॥ ତାର ପ୍ରଚଣ୍ଡ ତେଜ ବଳେ । ଭୟେ କମ୍ପିଲେ ଦିଗପାଳେ ॥ ଉତ୍ତରା ଗର୍ଭେ ସେ ପଡିଲା ॥ ତକ୍ଷଣେ ଗୋବିନ୍ଦ ରଖିଲା ॥ ସେ ପୁଣି ଗଭୁ ଜନ୍ମହୋଇ । ପାଳିଲା ରାଜାପଣେ ମହୀ ॥ ଜଗତେ ଯେତେ କର୍ମକଲା ॥ ପ୍ରଜାଙ୍କୁ ଯେମନ୍ତେ ପାଳିଲା ॥ କେବଣ ହେତୁ ନୃପରାଣ । କାହିଁ ଛାଡିଲା ନିଜପ୍ରାଣ ॥ ଅଳପ ବୟସେ ନୃପତି । ଅନ୍ତେ ଲଭିଲା କେଉଁ ଗତି ॥ ଆନନ୍ଦେ ଲଭିଲା କେଉଁ ଗତି ॥ ଆନନ୍ଦେ ବ୍ୟାସଙ୍କର ସୁତ ଯାହାକୁ ଦେଲେ ଜ୍ଞାନତତ୍ତ୍ଵ ॥ ତାର ସକଳ କର୍ମଦିକ୍ଷା ॥ |
ଶ୍ରବଣେ ଆରମ୍ଭ କରୁ ଇଚ୍ଛା ॥ ଆମ୍ଭଙ୍କୁ ଯେବେ ଦୟାବହା ସଂଶୟ ଯାଉ ମୁନି କହ ॥ ସୂତ ଉବାଚ କୁରୁ ନଗରେ ଧର୍ମରାଜା । ପୁତ୍ରଙ୍କ ପ୍ରୟୋ ପାଳେ ପ୍ରଜା ॥ କୃଷ୍ଣ ହୁଁ ନଜାଣଇ ଆନ । ବିଷୟା ରସେ ନାହିଁ ମନା ।। କି ଧନ ସମ୍ପଦ ରକ୍ଷଣେ । କି ସ୍ନେହ ଭାର୍ଯ୍ୟା ଭ୍ରାତୃଗଣେ ॥ ଧର୍ମହୁଁ ଅନ୍ୟ ନାହିଁ ଚିତ୍ତେ । ରାଜ୍ୟ ପାଳନେ ଏହିମତେ ॥ ଏ ଜମ୍ବୁଦ୍ଵୀପେ ଯେତେ ରାଜା । ସର୍ବେ କରନ୍ତି ପାଦ ପୂଜା ॥ ଯାର ମହିମା ତିନିଲୋକେ । ଘୋଷନ୍ତି ଏକକୁ ଆରକେ ॥ ଗୋବିନ୍ଦ ଯାର ହୃଦେ ବସେ । ସେ କି ବିଷୟରେସେ ରସେ ॥ କ୍ଷୁଧିତ ଜନ ମନ ଯେହ୍ନେ । ଅନ୍ନହୁଁ ନ ଲୋଡଇ ଆନୋ ॥ |
ଅବଧୂତଙ୍କ ବାର୍ତ୍ତା
ସୁଧୀ ପାଠକ ମଣ୍ଡଳୀ, ଭାଗ ତେୟାନବେରେ ଭାଗବତ ପ୍ରଥମ ସ୍କନ୍ଧର ଏକାଦଶ ଅଧ୍ୟାୟ ସରିଛି । ଏକାଦଶ ଅଧ୍ୟାୟରେ ଭଗବାନ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ମହାଭାରତ ଯୁଦ୍ଧର ଅନ୍ତିମ ପର୍ବ ସମାପ୍ତ ପରେ ଧର୍ମସୁତ ଯୁଧିଷ୍ଠିରଙ୍କୁ ସମ୍ରାଟ ପଦରେ ଅଧିଷ୍ଠିତ କଲେ । ତାଙ୍କୁ ଧର୍ମ ସଂସ୍ଥାପନା ଦାୟିତ୍ଵ ଅର୍ପଣ କରି ଦ୍ଵାରକା ପ୍ରତ୍ୟାବର୍ତ୍ତନ ଓ ଦ୍ଵାରକା ଲୀଳା ସଂପର୍କରେ ବର୍ଣ୍ଣନା କରାଯାଇଛି । ଭାଗ ଚୌରାନବେରୁ ଦ୍ଵାଦଶ ଅଧ୍ୟାୟ ଆରମ୍ଭ ହୋଇଛି । ଏହି ଅଧ୍ୟାୟରେ ଅଭିମନ୍ୟୁ ପୁତ୍ର ପରୀକ୍ଷିତଙ୍କ ଜନ୍ମ ଜାତକାଦି ବିଷୟରେ ବର୍ଣ୍ଣନା କରାଯାଉଛି।
ନୈମିଷ ଅରଣ୍ୟର ଜ୍ଞାନଯଜ୍ଞ ସ୍ଥଳରେ ସମବେତ ମୁନିଋଷିଗଣ ସୂତଙ୍କ ମୁଖରୁ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଙ୍କ ଚମତ୍କାର ଲୀଳା ଶ୍ରବଣ କରି କୃତକୃତ୍ୟ ହେଲେ । ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କୁଳବୃଦ୍ଧ ଶୌନକମୁନି ସୂତଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ –ହେ’ ସୂତ, ଧର୍ମ ସଂସ୍ଥାପନା ପରେ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ଦ୍ଵାରକା ଫେରିଆସିଲେ । ସାଧାରଣ ମନୁଷ୍ୟ ପରି ଜ୍ଞାତିଜନ ଓ ପ୍ରଜାଙ୍କ ସହିତ ଭାବ ବିନିମୟ ପୂର୍ବକ ଆତ୍ମାରମ ଭାବରେ ରାଜ୍ୟ ଶାସନ କଲେ । ତହିଁପର ଘଟଣା ସଂପର୍କରେ ଶୁଣିବା ପାଇଁ ମନ ଉଚ୍ଛନ୍ନ ହେଉଛି ।
ପୂର୍ବକଥିତ ଅନୁଯାଇ କ୍ରୋଧିତ ଅଶ୍ଵତ୍ଥାମା ପୃଥ୍ଵୀ ଅପାଣ୍ଡବା ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ଉତ୍ତରାଙ୍କ ଗର୍ଭକୁ ଯେଉଁ ବ୍ରହ୍ମଶର ପେଷିଥିଲା, ସେ ଅବ୍ୟର୍ଥ ବାଣର ତେଜରେ ଦଶଦିଗପାଳାଦି ସର୍ବ ଦେବାଦେବୀ ଭୟରେ ଥରହର ହେଲେ । ସେ ବାଣ ଉତ୍ତରା ଗର୍ଭରେ ପଡିବା କ୍ଷଣି ନାରାୟଣ ଚକ୍ର ଆଢୁଆଳରେ ଗର୍ଭ ସନ୍ତାନକୁ ରକ୍ଷା କଲେ । ସେଇ ଶିଶୁପୁତ୍ର ଜନ୍ମ ହୋଇ କାଳକ୍ରମେ ରାଜା ହେଲେ ଓ ଧର୍ମନୀତିରେ ପ୍ରଜାପାଳନ କଲେ । ପୁଣି ଅଳ୍ପ ବୟସରେ ଯୁବରାଜ କେଉଁ କାରଣରୁ ମୃତ୍ୟୁକୁ ଆମନ୍ତ୍ରଣ କରି ଦେହ ଛାଡିଲେ ? ବ୍ୟାସଦେବଙ୍କ ପୁତ୍ର ଶୁକଦେବ ମୃତ୍ୟୁ ପ୍ରତୀକ୍ଷିତ ଯୁବରାଜଙ୍କୁ ସର୍ବ ଜ୍ଞାନତତ୍ତ୍ଵ ଶୁଣାଇଲେ କାହିଁକି ?ଶରୀର ତ୍ୟାଗ ପରେ ସେଇ ନିର୍ମଳ ଆତ୍ମାର ଗତି ପୁଣି କେଉଁ ଭାବରେ, କେଉଁ ଲୋକକୁ ପ୍ରବେଶ କଲା ? ସେଇ ପରମ ସନ୍ଥ ରାଜାଙ୍କ ରାଜାଙ୍କ ରାଜପଣ, କର୍ମକାଣ୍ଡ ଓ ନିତ୍ୟ ଜୀବନ ଲୀଳା ସଂପର୍କରେ ଶୁଣିବା ପାଇଁ ଆମ୍ଭେମାନେ ବ୍ୟାକୁଳ ହୋଇ ପଡିଛୁ । ଦୟାପର ବଶତଃ ଆମ୍ଭ ନିବେଦନ ରକ୍ଷା କଲେ ସଂଶୟ ଦୂର ହେବ ।
ଶୌନକ ମୁନିଙ୍କ ଉତ୍କଣ୍ଠିତ ପ୍ରାଣର ପ୍ରଶ୍ନ ଶ୍ରବଣ କରୁ ସୂତ୍ର ଅତ୍ୟନ୍ତ ପ୍ରୀତ ହେଲେ ଓ କହିଲେ – ହେ’ ମୁନିଜନେ, ତା ପରବର୍ତ୍ତୀ ଘଟଣା ସଂପର୍କରେ ଏବେ ଶ୍ରବଣ କର । ଧର୍ମରାଜ ଯୁଧିଷ୍ଠିର ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଙ୍କ ପରାମର୍ଶରେ ପୃଥ୍ଵୀ ପୃଷ୍ଠର ପ୍ରଜାଗଣଙ୍କୁ ପୁତ୍ରପରି ପାଳନ କଲେ । ଧନସମ୍ପଦ, ଭାର୍ଯ୍ୟା, ଭ୍ରାତା ଓ ପ୍ରିୟଜନଙ୍କୁ ଭୁଲି ଏକ ଧ୍ୟାନରେ ପ୍ରଜାଙ୍କୁ ସୁଖ ବାଣ୍ଟିବାରେ ବ୍ରତୀ ହେଲେ । ଯେପରି ଭୋକିଲା ମନୁଷ୍ୟ ଅନ୍ନ ଚିନ୍ତାରେ ଅନ୍ୟ ସବୁ କିଛି ଭୁଲି ଯାଏ, ସେହିପରି ଧର୍ମରାଜ ଧର୍ମ ଚିନ୍ତାରେ ଅନ୍ୟ ସବୁ ଭୁଲିଗଲେ । ଗୋବିନ୍ଦଙ୍କୁ ହୃଦୟରେ ବସାଇ ପ୍ରଜା ଶାସନ କଲେ । ବିଷୟାରସ, ଅମାପ ଅଲୋଡା ସମ୍ପଦର ମୋହ ତ୍ୟାଗ କରି ଧର୍ମପଥରେ ରାଜପଣ ସଂପାଦନ କଲେ । ଯୁଧିଷ୍ଠିରଙ୍କୁ ପ୍ରଜା ସୁସମାଚାର ସ୍ଵର୍ଗ, ମର୍ତ୍ତ୍ୟ, ପାତାଳ, ତିନିପୁର ବ୍ୟାପିଗଲା । ଦେବାଦେବୀ ଗଣ ଯୁଧିଷ୍ଠିରଙ୍କ ଧର୍ମ ନୀତିପ୍ରତି ଆକୁଣ୍ଠ ସମର୍ଥନ ଜଣାଇ ସବୁଦିଗକୁ ସହାୟତା କଲେ । ଏପରି ମାନବସେବା ଦେଖି ଜମ୍ବୁଦ୍ଵୀପର ସମସ୍ତ ରାଜନଗଣ ଯୁଧିଷ୍ଠିରଙ୍କ ପ୍ରଦାଙ୍କ ଅନୁସରଣ କରି ନିଜ ନିଜ ଭୂଖଣ୍ଡର ପ୍ରଜାମାନଙ୍କୁ ସୁଖ, ଶାନ୍ତି ପ୍ରଜାନ କରୁଥିଲା । ବେଦନୀତିରେ ଶାସନ ଓ ଦଣ୍ଡ ଗ୍ରହଣ କରି, ଦୟା, କ୍ଷମାଗୁଣରେ ପ୍ରଜାଙ୍କୁ ସୁଖ, ଦୁଃଖ ବାଣ୍ଟୁଥିଲେ । ଯୁଧିଷ୍ଠିରଙ୍କ ଧର୍ମନୀତିର ମାନବସମାଜକୁ ଦେଖି, ଧରଣୀମାତା କୃତକୃତ୍ୟ ହେଲେ ।
ଆଧାର – ଦୈନିକ ସଂଚାର
Last Modified : 12/12/2019
