ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ ସହାୟିକା ତାଲିମ(ଶିଶୁ ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ )
ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ ସହାୟିକା ତାଲିମ(ଶିଶୁ ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ )
ନବଜାତର ଯତ୍ନ
- ନାଭି ଯତ୍ନ : ଶିଶୁ ନାହିମୁଣ୍ଡରୁ ପ୍ରାୟ 5 ସେ.ମି ଛାଡି ସୂତା ବାନ୍ଧନ୍ତୁ। ଏଥିରେ କୌଣସି ଔଷଧ ଲଗାନ୍ତୁ ନାହିଁ ।
- ଆଖିର ଯତ୍ନ :
- ସଫା କନାରେ ଶିଶୁର ଆଖିକୁ ପରିଷ୍କାର କରିବେ ।
- ଆଖିର ମାଝି ଆଡକୁ ପୋଛନ୍ତୁ ।
- ଦୁଇ ଆଖି ପାଇଁ ଅଲଗା ଅଲଗା କନା ବ୍ୟବହାର କରନ୍ତୁ ।
- ଆଖି ପାଇଁ କୌଣସି ପାଣି ଔଷଧ କିମ୍ବା କନା ବ୍ୟବହାର କରନ୍ତୁ ନାହିଁ ।
- ଶିଶୁର ଗାଧୁଆ:
ଅନେକ ଲୋକ ଛୁଆ ଜନ୍ମ ପରେ ତାକୁ ଗାଧୋଇ ଦିଅନ୍ତି । ଏହା କରିବା ଉଚିତ ନୁହେଁ । ଶିଶୁ ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ଗାଧୋଇ ଦେବାଦ୍ଵାରା ଥଣ୍ଡାହୋଇଯିବା ବା କଲୁଆ ହୋଇପାରେ । ଫଳରେ ଶିଶୁ ଶରୀରର ସାଧାରଣ (ଆବଶ୍ଯକୀୟ) ତାପମାତ୍ରା କମି ଯାଇଥାଏ । ତେଣୁ –
- ଗୋଟିଏ ସପ୍ତାହ ନାପୁରିଲା ଯାଏଁ ଶିଶୁକୁ ଗାଧାନ୍ତୁ ନାହିଁ ।
- ଶୀତଳ,ପବନ ,ସିଧା ଆସୁଥିବା ପବନ ଏବଂ ବାତାନୁକୁଳ ପରିବେଶରେ ମା’ ଓ ଶିଶୁଙ୍କୁ ରଖନ୍ତୁ ନାହିଁ ।
- ଶିଶୁକୁ ଭଲ ଭାବରେ ଘୋଡାଇ ରଖନ୍ତୁ ।
- ଶିଶୁ ମା’ କୋଳରେ ରହିବା (ମା’ ଓ ଶିଶୁର ଦେହ ଲାଗିବା)ଦରକାର।
- ଶିଶୁ ର ଓଜନ :
- ଜନ୍ମ ସମୟରେ ଶିଶୁର ଓଜନ ଅତି କମ ରେ ୨,୫୦୦ ଗ୍ରାମ ରହିଥିବା ଦରକାର। ଏହାଠାରୁ କମ ହେଲେ ଶିଶୁ ର ସ୍ଵତନ୍ତ୍ର ଯତ୍ନ ଦରକାର । ଯଦି ଶିଶୁ ର ଓଜନ ୨,୦୦୦ ଗ୍ରାମରୁ କମ ଅଛି ତେବେ ଏଥିପାଇଁ ଅଧିକ ଯତ୍ନ ଏବଂ ଡାକ୍ତରୀ ତତ୍ତ୍ବାବଧାନର ଆବଶ୍ୟକତା ରହିଛି ।
- ଶିଶୁ ଖାଦ୍ୟ :ସ୍ତନ୍ୟପାନ
- ଜନ୍ମ ହେବାର ଅଧଘଣ୍ଟା ପରେ ସ୍ତନପାନ କରାନ୍ତୁ । ମା’ ମାନଙ୍କର ପ୍ରଥମ କ୍ଷୀର ଈଷତ ହଳଦିଆ ରଙ୍ଗର ହୋଇଥାଏ । ଏହାକୁ ଆମେ କକ୍ଷ କ୍ଷୀର (କୋଲୋଷ୍ଟ୍ରମ )ବୋଲି କହୁ । ଏହି କ୍ଷୀର ଛୁଆ ପାଇଁ ଅତ୍ୟନ୍ତ ଉପକାରି ।
ପ୍ରଥମ କକ୍ଷକ୍ଷୀର ର ଉପକାରିତା
- ରୋଗ ପ୍ରତିରୋଧକ ଶକ୍ତି ବଢାଏ ।
- ଏକ ବିଶୋଧକ ଭାବେ ଅନ୍ତନାଡି ସାଫା କରିବା ଓ କାମାଳ ରୋଗରୁ (ଜଣ୍ଡିସ )ରକ୍ଷା କରିଥାଏ ।
- ଦୃଷ୍ଟିଶକ୍ତି ବଢ।ଏ ।ଏଣୁ ଜନ୍ମ ପରେ ଶିଶୁକୁ ମା’ କ୍ଷୀର ଦିଅନ୍ତୁ।
ମା’ କ୍ଷୀରର ଉପକାରିତା
- ଶିଶୁ ପାଇଁ ମା’ କ୍ଷୀର ହେଉଛି ଏକ ପ୍ରକୃତିକ ଖାଦ୍ୟ
- ଏଥିରେ ଶିଶୁର ଆବଶ୍ୟକୀୟ ସମସ୍ତ ପ୍ରକାର ଖାଦ୍ୟସାର ରହିଥାଏ ।
- ଏହା ଶୀଘ୍ର ଓ ସହଜରେ ହଜମ ହୋଇଥାଏ ।
- ଶିଶୁର ଚାହିଦା ଅନୁସାରେ ଏହା ମିଳିଥାଏ ଓ ଏଥିରେ ଆବଶ୍ୟକ ଉଷ୍ଣତା ଥାଏ ।
- ଏହା ଜୀବାଣୁମୁକ୍ତ ଓ ଶିଶୁକୁ ବିଭିନ୍ନ ରୋଗ ସକ୍ରମଣରୁ ରକ୍ଷକରେ ।
- ମା’ ଓ ଶିଶୁ ମଧ୍ୟରେ ନିବିଡ ସମ୍ପର୍କ ବଢାଇଥାଏ ।
- ମା’ର ମାନସିକ ଶାନ୍ତି ସ୍ତନ୍ୟପାନ ଦ୍ଵାରା ବେଶି ମିଳିଥାଏ ।
- ଏହା ସନ୍ତାନ ଜନ୍ମ ବ୍ୟବଧାନରେ ସାହାଯ୍ୟ କରିଥାଏ ।
- ଏଥିପାଇଁ କୌଣସି ଖର୍ଚ୍ଚ କରିବାକୁ ପଡିନଥାଏ ।
- ସ୍ତନ୍ୟପାନ ହେତୁ ସ୍ତନ କର୍କଟ ରୋଗରୁ ରକ୍ଷା ମିଳିଥାଏ ।
- ମା’ର ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ ଭଲ ରହିବା ସହିତ ସୌନ୍ଦର୍ଜ୍ୟ ବୃଦ୍ଧି ହୁଏ ।
ମନେ ରଖନ୍ତୁ
- ଜନ୍ମରୁ ୬ ମାସ ଯାଏ ଶିଶୁକୁ କେବଳ ମା’ କ୍ଷୀର ଦିଅନ୍ତୁ ।
- ଜନ୍ମର ୬ ମାସ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ମା’କ୍ଷୀର ବ୍ୟତୀତ ଶିଶୁକୁ ଅନ୍ୟ କୌଣସି ପାନୀୟ ଦିଅନ୍ତୁ ନାହିଁ,କାରଣ ମା’ କ୍ଷୀରରେ ଶତକଡା ୮୦ ଭାଗ ପାଣି ରହିଥାଏ ।
- ଶିଶୁ ଯେତେଥର ଖାଇବାକୁ ଚାହୁଁଛି ତାକୁ ସେତେଥର ମା’ କ୍ଷୀର ଖାଇବାକୁ ଦିଅନ୍ତୁ ।୨୪ ଘଣ୍ଟା ଅତି କମ ରେ ୮ ଥର ମା’କ୍ଷୀର ଖୁଆନ୍ତୁ ।
- ୬ ମାସ ବୟସ ଭିତରେ ଯଦି ଶିଶୁ ୬ ଥରରୁ ଅଧିକ ପରିସ୍ରା କରୁଛି ତେବେ ତାର ପେଟ ପୁରୁଛି ବୋଲି ଜାଣି ରଖନ୍ତୁ ।
- ଶିଶୁ ଅସୁସ୍ଥ ଥିବା ଅବସ୍ଥାରେ ମା’ କ୍ଷୀର ଦେବା ବନ୍ଦ କରନ୍ତୁ ନାହିଁ ।
- ଶିଶୁ ପାଇଁ ଖାଦ୍ୟ ପ୍ରସ୍ତୁତି କରିବା ପୂର୍ବରୁ ହାତ ପରିଷ୍କାର କରନ୍ତୁ ।
- ଶିଶୁର ବୃଦ୍ଧି ଠିକ ଭାବରେ ହେବାପାଇଁ ତା ଖାଦ୍ୟରେ ତେଲ,ଘିଅ ,ଲହୁଣୀ ପ୍ରଭୃତି ମିଶାନ୍ତୁ ।
- ଶିଶୁ ଖାଦ୍ୟରେ ଆୟୋଡିନ ଲୁଣ ବ୍ୟବହାର କରନ୍ତୁ ।
- ଶିଶୁକୁ ସର୍ବଦା ତଟକା ଖାଦ୍ୟ ଦିଅନ୍ତୁ ।
- ଶିଶୁ ସ୍ତନ୍ୟପାୟୀ ଥିଲାବେଳେ ମାର ଖାଦ୍ୟର ମାପ ବୃଦ୍ଧି କରନ୍ତୁ ।
- ଶିଶୁକୁ ଆଦୌ ବୋତଲରେ କ୍ଷୀର ବା ବାହାର କ୍ଷୀର ଦିଅନ୍ତୁ ନାହିଁ ।
- ମା’ କ୍ଷୀର ହେଉନାହିଁ ବୋଲି କହି ତାକୁ ହତାଶ କରନ୍ତୁ ନାହିଁ । ବାରମ୍ବାର ଶିଶୁ ମା’ ସ୍ତନ୍ୟ ଶୋଷିଲେ କ୍ଷୀର ସଂଚାର ହୋଇଥାଏ ।
ଶିଶୁର ଖାଦ୍ୟ
|
ବୟସ |
ଖାଦ୍ୟ |
ପରିମାଣ |
|
ଜନ୍ମରୁ ୬ ମାସ ଯାଏଁ |
କେବଳ ମା’ କ୍ଷୀର ଦିଅନ୍ତୁ ।ଏହା ଛଡା ଆଉ କିଛି ଦିଅନ୍ତୁ ନାହିଁ ।ଶିଶୁ ଜନ୍ମ ହେବା। ଶିଶୁ ଜନ୍ମ ହେବ। ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ତାକୁ ମା’ର ପ୍ରଥମ କ୍ଷୀର (କଷକ୍ଷୀର)ଖାଇବାକୁ ଦିଅନ୍ତୁ ।
|
ଶିଶୁ ଯେତେବେଳେ ଚାହିଁବ ସେତେବେଳେ ଖୁଆନ୍ତୁ । |
|
୬ ର ୯ ମାସ |
ଶିଶୁକୁ ମା’ କ୍ଷୀର ସହ ଭାତ,ଡାଲି ଓ ପରିବା ସିଝା ଚକଟି ନରମ କରି ଖାଇବାକୁ ଦିଅନ୍ତୁ । |
ଅଧାକପ ଲେଖାଏଁ ଦିନକୁ ୪ ଥର ଦିଅନ୍ତୁ । |
|
୯ ରୁ ୧୨ ମାସ |
ମା’ କ୍ଷୀର ସହ ଶିଶୁକୁ ସୁଷମ ଖାଦ୍ୟ ଯଥା – ଶାଗ ଓ ପାରିବା ସିଝା ,ଚୁଡାଗୁଣ୍ଡ, ସିଝାଫଳ,ସିଝା ଅଣ୍ଡା ଖାଇବାକୁ ଦିଅନ୍ତୁ । |
ଅଧାକପ ଲେଖାଏଁ ଦିନକୁ ୫ ଥର ଦିଅନ୍ତୁ । |
|
୧୨ ରୁ ୧୮ ମାସ |
ଶିଶୁକୁ ମା’ କ୍ଷୀର ସହିତ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଥର ଖାଇବା ବେଳେ ବିଭିନ୍ନ ପୁଷ୍ଟିକାରକ ଖାଦ୍ୟ ଯଥା –କ୍ଷୀର,ଦିଅନ୍ତୁ ପରିବା,ଅଣ୍ଡା ,ମାଂସ ,ଓ ମାଛ ଦିଅନ୍ତୁ । ଏହାଛଡା ଶକ୍ତି ଯୋଗାଇବା ଖାଦ୍ୟ ଯଥା – ଚାଉଳ,ଆଳୁ,ମଇଦା,ଗହମ ଓ କନ୍ଦମୂଳରୁ ପ୍ରସ୍ତୁତ ଖାଦ୍ୟ ଦିଅନ୍ତୁ । |
ଅଧାକପ ଲେଖାଏଁ ଖାଦ୍ୟ ଦିନକୁ ୫/୬ ଥର ଦିଅନ୍ତୁ । ଖାଦ୍ୟରେ ନିଶ୍ଚିତ ଭାବରେ ଶାଗ |
|
୧୮ ରୁ ମାସ |
ଶିଶୁକୁ ପରିବାରର ଅନ୍ୟ ସମସ୍ତେ ଖାଉଥିବା ଖାଦ୍ୟ ଦିଅନ୍ତୁ ।କିନ୍ତୁ ଏହା ଯେପରି ରାଗ ବା ମସଲାଯୁକ୍ତ ହୋଇନଥିବ ସେଥିପ୍ରତି ଦୃଷ୍ଟି ଦିଅନ୍ତୁ । |
ସେ ବଡ ମାନେ ଖାଉଥିବା ଖାଦ୍ୟର ଅଧା ଖାଦ୍ୟ ଖାଇବ । |
ଶିଶୁର ଅଭିବୃଦ୍ଧି
- ଶିଶୁର ଓଜନ ସାଧାରଣତଃ ୬ ମାସରେ ଜନ୍ମ ଓଜନର ୨ ଗୁଣ,୧ ବର୍ଷରେ ୩ ଗୁଣଓ ୨ୟ ବର୍ଷରେ ୪ ଗୁଣ ହୋଇଥାଏ । ସ୍ଥଳ ବିଶେଷରେ ଓଜନର ଅଳ୍ପ ଊଣା ଅଧିକ ଦେଖାଦେଇପାରେ ।
ଜ୍ଵର
ଆମ ଶରୀର ତାପମାତ୍ରା ସାଧାରଣତଃ ୩୭ ଡିଗ୍ରୀ ଉ ବା ୯୮.୪ ଡିଗ୍ରୀ ଋ ।
ଏଥିରୁ ଅଧିକ ହେଲେ ତାକୁ ଜ୍ଵର କୁହାଯାଏ । ଜ୍ଵର ଗୋଟିଏ ରୋଗ ନୁହେଁ । ଏହା ସାଧାରଣତଃ କୌଣସି ଜୀବାଣୁ,ଭୂତାଣୁ ଓ ପରଜୀବୀର ସଂକ୍ରମଣ କିମ୍ବା ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ରୋଗ ପ୍ରଭାବରୁ ହୋଇଥାଏ । ଅତ୍ୟଧିକ ମାତ୍ରାରେ ଜ୍ଵର କ୍ଷତିକାରକ ହୋଇପାରେ ,ବିଶେଷ କରି ପିଲାମାନେ କ୍ଷେତ୍ର ରେ ହଠାତ ଜ୍ଵର ଅଧିକା ହେଲେ ବି ଏହା ପିଲାମାନଙ୍କୁ ମୂର୍ଚ୍ଛା ରୋଗରେ ପୀଡିତ କରାଇପାରେ
ଉପଚାର
- ପିଲାର ଶରୀରକୁ କିଛି କପଡା ଦ୍ଵାରା ଘୋଡାଅ ନାହିଁ । ଖୋଲା ପବନ ବହିଲେ କିମ୍ବା ଫ୍ୟାନ ଦ୍ଵାରା ପବନ ଚଳଚଳ ହେଲେ ରୋଗୀକୁ ଉପଶମ ଲାଗିଥାଏ
- ଥଣ୍ଡା ପାଣି (କଲୁଆ ପାଣି ନୁହେଁ )ପିଲା ବେଳ ତଳକୁ କପଡା ଦ୍ଵାରା ୧୫ ମିନିଟ କୁ ଥରେ ପୋଛି ଦିଅ । ଯେପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ତାପମାତ୍ରା ନ କମିଛି
- ପିଲାକୁ ଅଧିକ ପରିମାଣରେ ପାନୀୟ ଦିଅନ୍ତୁ
- ୬ ମାସରୁ କମ ବୟସର ଶିଶୁପାଇଁ-କେବଳ ମା’ କ୍ଷୀର ଦିଅନ୍ତୁ
- ୬ ମାସରୁ ଅଧିକ ବଯସର ଶିଶୁପାଇଁ –ମା’ କ୍ଷୀର, ଫଳରସ ,ପିଇବା ପାଣି (ଫୁଟ ହୋଇ ଥଣ୍ଡା ହୋଇଥିବା ) ଦିଅନ୍ତୁ
- ଜ୍ଵର କମାଇବା ପାଇଁ ପାରାସିଟାମଲ ଦିଆଯାଇପାରେ । କିନ୍ତୁ ପାରାସିଟାମଲ ଦେବା ପୂର୍ବରୁ ଆବଶ୍ଯକୀୟ ଡାକ୍ତରୀ ପରାମର୍ଶ ନେବା ଜରୁରୀ
- ଅବହେଳା ନ କରି ଡାକ୍ତରୀ ସାହାଯ୍ୟ ନିଅ ଯଦ୍ୱାରା ଜ୍ବରର କାରଣ ଜାଣି ଚିକିସ୍ଛା କରିହେବ
ମନେରଖନ୍ତୁ -
- ତାପମାତ୍ରା କମାଇବା ପାଇଁ ରୋଗୀର ଶରୀରକୁ ଓଦା କପଡାରେ ପୋଛିଡିଅ ଏବଂ ତାଳୁରେ ଓଦା କାନପଟି ପକାନ୍ତୁ
- ଔଷଧ ଦେବା ବିଷୟରେ ଆଗରୁ ଡାକ୍ତରଙ୍କ ଠାରୁ ବୁଝିନିଅନ୍ତୁ
- ଉପୋରକ୍ତ ଉପଚାରରେ ରୋଗୀର ଜ୍ଵର ନ କମିଲେ ତାକୁ ଦକତାରଖାନା ନେବାର ବ୍ୟବସ୍ଥା କରନ୍ତୁ
ପୁଷ୍ଟିହୀନତା
ଶିଶୁମୃତ୍ୟୁର ଅନେକ କାରଣ ମଧ୍ୟରେ ପୁଷ୍ଟିହୀନତା ଅନ୍ୟତମ। ପୁଷ୍ଟିହୀନତା ସାଧାରଣ ୩ ବର୍ଷ ମଧ୍ୟରେ ଦେଖାଦିଏ ।ଏଥିରେ ଯେ କେବଳ ଶିଶୁର ମୃତ୍ୟୁ ହୋଇଥାଏ ତାହା ନୁହେଁ,ଯେଉଁମାନେ ବଞ୍ଚିଯାନ୍ତି ସେମାନଙ୍କଠାରେ ମାନସିକ ନ୍ୟୁନତା ଓ ଶାରୀରିକ ଅକ୍ଷମତା ସବୁଦିନ ପାଇଁ ରହିଯାଏ । ଉତ୍ତମ ପୁଷ୍ଟି ମୃତ୍ୟୁକୁ ପ୍ରତିରୋଧ କରିଥାଏ ଏବଂ ଅଧିକ ସମୟ ସୁସ୍ଥ ଭାବରେ ବଞ୍ଚି ରହିବା ତଥା ଦୁର୍ବଳତାକୁ ପ୍ରତିରୋଧ କରିବାରେ ସାହାଯ୍ୟ କରେ ।
ପୁଷ୍ଟିହୀନତା ର କାରଣ :
- ଅତିଶୀଘ୍ର ମା’ କ୍ଷୀର ଛଡାଇବା
- ଖାଦ୍ୟର ପରିମାଣ ଓ ଥର କମାଇବା
- ବାରମ୍ବାର ରୋଗ ଓ କୃମି ସଂକ୍ରମଣ ଭୋଗୁଥିବା ଶିଶୁ
- କମ ବ୍ୟବଧାନରେ ପିଲାଜନ୍ମ
- କମ ଓଜନର ଶିଶୁ
- ଅଶିକ୍ଷିତ ମା’
- ବୋତଲରେ ଖାଉଥିବା ଶିଶୁ ଓ
- ଆର୍ଥିକ ସାମ୍ଭଳ ଅଭାବ ତଥା ବହୁସଦସ୍ୟ ପରିବାର
ପୁଷ୍ଟିହୀନତା ର ପ୍ରକାର :
ମରାସମସ – ଏହା ଶକ୍ତିଦାୟକ(ଶ୍ଵେତସାର)ଜାତୀୟ ଖାଦ୍ୟ ଅଭାବରୁ ହୋଇଥାଏ । ଏଥିରେ ଶରୀର କ୍ଷୀଣ ହେବା, ଚର୍ମ ଶିଥିଳ ଦେଖାଯିବା,ଆଖି ଭିତରକୁ ପଶିଯିବା,ଓଜନହ୍ରାସ ,ଚିଡିଚିଡା ସ୍ଵଭାବ ଓ ଭୋକ ହେଉଥିବା ଦେଖାଯାଏ ।ଏପରି ରୋଗୀକୁ ଖୁଆଇବା ସହଜ ।ମୋଟାମୋଟି ଭାବେ କହିବାକୁ ଗଲେ ଶିଶୁଟି ଗୋଟିଏ ବୁଢାଲୋକ ଭଳି ଦେଖାଯାଏ ।
କ୍ଵାସିଅରକର – ଏହା ଶରୀର ଗଠନକାରୀ (ପୁଷ୍ଟିସାର)ଜାତୀୟ ଖାଦ୍ୟ ଅଭାବରୁ ହୋଇଥାଏ । ଏଥିରେ ଶରୀର,ମୁହଁ,ଦେହ ଓ ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ଅଙ୍ଗୁଳିଯିବା ଏବଂ ବାଳର ରଙ୍ଗ କହରା ଦେଖାଯିବା,ଚର୍ମରୁ କାତି ଭଳି ଚୋପା ଛାଡିବା ବା ଘା’ ହେବା ,ଆଳସ୍ୟ ଭାବ ,ଖାଇବାରେ ଅନାଗ୍ରହ ଆଦି ଏହାର ମୁଖ୍ୟ ଲକ୍ଷଣ । ଏହିପରି ରୋଗୀକୁ ଖୁଆଇବା କଷ୍ଟ ।
ପୁଷ୍ଟିହୀନତାରେ ଆକ୍ରାନ୍ତ ହେବାର ସାଧାରଣ ବୟସ :
ଜନ୍ମ ବେଳେ –ଗରିବ ପରିବାରରେ ସାଧାରଣତଃ କମ ଓଜନର ଶିଶୁ ଜନ୍ମ ହୋଇଥାଏ ।ତେଣୁ ଜନ୍ମର ପ୍ରଥମ ସପ୍ତାହ ଓ ପ୍ରଥମ ମାସ ଏଇଭଳି ଶିଶୁଙ୍କ ପାଇଁ ଅଧିକ ବିପଦପୂର୍ଣ୍ଣ ।
୮ ରୁ୧୦ ମାସ ବେଳେ – କେତେକ ଗୋଷ୍ଠୀରେ ଏକ ବର୍ଷଯାଏ ଶିଶୁକୁ କେବଳ ମା’କ୍ଷୀର ଖୁଆନ୍ତି ।କିନ୍ତୁ ୬ ମାସ ପରେ ଶିଶୁକୁ ମା’ କ୍ଷୀର ସହିତ ବାହାର ଖାଦ୍ୟ ନଦେଲେ ତା’ର ଅଭିବୃଦ୍ଧି ଠିକ ଭାବରେ ହୋଇ ନଥାଏ । ‘ଳରେ ସେ ପୁଷ୍ଟିହୀନତାର ଶିକାର ହୋଇଥାଏ ।
୧୨ ରୁ ୧୪ ମାସ ମଧ୍ୟରେ –ଅତିରିକ୍ତ ଖାଦ୍ୟ ଦେବାରେ ଅସୁବିଧା ହେଲେ ମା’କ୍ଷୀର ଦେବା ବନ୍ଦ କରିଦିଏ,ଯଦି ଏହି ସମୟ ମଧ୍ୟରେ ମା’ ଆଉଥରେ ଗର୍ଭଧାରଣ କରେ ବା ଅନ୍ୟ ଏକ ଶିଶୁକୁ ଜନ୍ମ ଦିଏ ।
ନିରାକରଣ :
- ୬ ମାସ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ମା’କ୍ଷୀର ଖୁଆଇବା
- ୬ ମାସ ବୟସରେ ଶିଶୁକୁ ମା’ କ୍ଷୀର ସହିତ ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ବାହାର ଖାଦ୍ୟ ଯଥା –ସିଝା ପାରିବା,ଅଣ୍ଡା ,କ୍ଷୀର ,ପାଚିଲା କଦଳୀ ,ଡାଲି ଇତ୍ୟାଦି ଖୁଆଇବା ।
- ପରିଷ୍କାର ବାସନ ଓ ହାତରେ ଖାଦ୍ୟ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରିବା ଓ ଖୁଆଇବା ଏବଂ ସଦ୍ୟପ୍ରସ୍ତୁତ ତଟକା ଖାଦ୍ୟ ଖାଇବାକୁ ଦେବା
- ଡବା କ୍ଷୀର ଖୁଆଇବାରୁ ନିବୃତ୍ତ ରହିବା
- ଶିଶୁକୁ ସମସ୍ତ ପ୍ରତିଷେଧକ ଟୀକା ଦେବା
କାମଳ ରୋଗ
(ଭାଇରାଲ ହେପାଟାଇଟିସ)
ଏହା କଣ :
କେତେଗୁଡିଏ ସଂକ୍ରାମକ ରୋଗର ସମଷ୍ଟିକୁ ଭାଇରାଲହେପାଟାଇଟିସ କୁହାଯାଏ ଯାହା ଯକୃତକୁ ସଂକ୍ରମଣ କରିଥାଏ । ଏହା ଭୂତାଣୁ ଦ୍ଵାରା ହୋଇଥାଏ । ଏହା ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରକାରର ଯଥା ହେପାଟାଇଟିସ ଏ,ବି ,ସି ,ଡି,ଏଚ,ଇ ଏଗୁଡିକ ମଧ୍ୟରେ ହେପାଟାଇଟିସ ଏ ଓ ଇ ର ମହାମାରୀ ରୂପ ଧାରଣ କରିବା କ୍ଷମତା ଅଛି ।ହେପାଟାଇଟିସ ଏ ଓ ଇ ବିଷୟରେ ଆଲୋଚନା କରାଯାଇଛି ।
ହେପାଟାଇଟିସ ଏ ହେପାଟାଇଟିସ ଇ
କାରଣ :
ହେପାଟାଇଟିସ ଏ : ହେପାଟାଇଟିସ ଏ ଭୂତାଣୁ ଦ୍ଵାରା ହୋଇଥାଏ ।ହେପାଟାଇଟିସ ଇ ଭୂତାଣୁ ଦ୍ଵାରା ହୋଇଥାଏ ।
ବ୍ୟାପିବା:
ଦୂଷିତ ଜଳ ଓ ଖାଦ୍ୟ ରୋଗ କରାଯାଇଥାଏ । ନିର୍ଦ୍ଧିଷ୍ଟ ସମୟରେ ଓ ଏକ ନିର୍ଦ୍ଧିଷ୍ଟ ଅଞ୍ଚଳରେ ଏହି ରୋଗରେ ଅଧିକାଂଶ ଲୋକ ଆକ୍ରାନ୍ତ ହୋଇଥାନ୍ତି । ଏହି ରୋଗ ଖରାପ ପରିବେଶ ଓ ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟରକ୍ଷା ଅଭାବରୁ ହୋଇଥାଏ । ପାନୀୟଜଳ ଦୂଷିତ ହୋଇ ଏହି ରୋଗ ସୃଷ୍ଟି କରେ ।
- ଦୂଷିତ ଜଳ
- ଖାଦ୍ୟ ପଦାର୍ଥ ଯଥା ଦୁଧ,ଆଇସକ୍ରିମ ,ଦୁଗ୍ଧଜାତ ପଦାର୍ଥ,ଯାହା ଦୂଷିତ ହୋଇଥାଏ
- ଖାଦ୍ୟରେ ମାଛି ବସି ଖାଦ୍ୟ ପଦାର୍ଥ ଦୂଷିତ କରନ୍ତି
- ଖୋଲା ପଡିଆ ରେ ଝାଡାଯିବା ଦ୍ଵାରା
- ଫଳ ଓ ପନି ପାରିବା ଭଲ ଭାବରେ ଧୁଆ ନହୋଇ ବ୍ୟବହାର ହେଲେ ।
- ଖାଦ୍ୟ ବିକାଳି ଯେଉଁମାନେ ସେମଙ୍କର ହାତ ଭଲଭାବରେ ନ ଧୋଇ ଖାଦ୍ୟ
ବିକ୍ରୟ କରନ୍ତି,ପ୍ରସ୍ତୁତ କରନ୍ତି । ଯଦିଓ ଏହି ରୋଗ ବର୍ଷର ସବୁସମୟରେ ଦେଖାଯାଏ,ଜୁଲାଇରୁ ସେପ୍ଟେମ୍ବର ଏହି ରୋଗ ବେଶୀ ଦେଖାଯାଏ ।
ସଂକ୍ରମଣ କାଳ:
ହେପାଟାଇଟିସ :ଏ-୧୫-୫୦ ଦିନ
ହେପାଟାଇଟିସ: ଇ-୨ ସପ୍ତାହରୁ -୯ ସପ୍ତାହ
ଲକ୍ଷଣ
ଉଭୟ ରୋଗର ଲକ୍ଷଣ ସମାନ ।ସଂକ୍ରାମକ ସମୟ ପରେ ଲକ୍ଷଣ ପ୍ରକାଶ ପାଇଥାଏ । ଶରୀରର ରୋଗ ପ୍ରତିରୋଧକ ଶକ୍ତି ଯୋଗୁ ସମସ୍ତ ଦୂଷିତ ଖାଦ୍ୟ ଓ ପାଣି ସଂସ୍ପର୍ଶରେ ଆସିଲେ ମଧ୍ୟ ରୋଗ ହୋଇନଥାଏ ।
ରୋଗର ଲକ୍ଷଣ ଗୁଡିକ ହେଲା
- ଜ୍ଵର
- କ୍ଳାନ୍ତି,ଦୁର୍ବଳତା ,ହାଲିଆ ଲାଗିବା
- ମୁଣ୍ଡ ଓ ଦେହହାତ ବିନ୍ଧା ,ଯନ୍ତ୍ରଣା
- ଭୋକ ନ ହେବା ,ଅରୁଚି,ବାନ୍ତି ,ପରିସ୍ରା ହଳଦିଆ ଦେଖାଯିବା, ଜଣ୍ଡିସ ହୋଇ ଆଖି ହଳଦିଆ ଦେଖାଯିବା। ପିଲାମାନଙ୍କ କ୍ଷେତ୍ରରେ ଏହା ଅଧିକ ବିପଦଜନକ ଅଟେ ।ଏହି ଲକ୍ଷଣଗୁଡିକ ୬-୮ ସପ୍ତାହ ଲାଗିରୁହେ। ହେପାଟାଇଟିସ ଇ ତୁଳନାତ୍ମକ ଭାବରେ ଅଧିକ ବିପଦଜ୍ଜନକ ।
ଗର୍ଭବତୀ ମହିଳା ଏହି ରୋଗରେ ପୀଡିତ ହେଲେ ମୃତ୍ୟୁ ହେବାର ସମ୍ବଭନ ଥାଏ ।
ଚିକିସ୍ଛା ଓ ପ୍ରତିଷେଧକ :
ଏହି ରୋଗ ପାଇଁ ନିର୍ଦ୍ଧିଷ୍ଟ ଚିକିସ୍ଛା ନାହିଁ । ତେବେ ଚିକିସ୍ଛା ନିମ୍ନ ପ୍ରକାରର ହୋଇଥାଏ ।
- ବିଶ୍ରାମ
- ଜ୍ଵର ପାଇଁ ପାରାସିଟାମଲ ବଟିକା ବ୍ୟବହାର
- ଅଧିକ ପାନୀୟ ପିଇବା
- ସବୁଦିନ ଖାଦ୍ୟ ଖାଇବା ,ରାଗ ମସଲା ଓ ତେଲିଆ ଖାଦ୍ୟ ନ ଖାଇବା ।
- ରୋଗ ଭଲ ପାଇଁ ଝଡାଫୁଙ୍କା କାମଦିଏ ନାହିଁ ।
- ଆଖୁରସ ପିଇଲେ ରୋଗ ଶୀଘ୍ର ଭଲ ହୁଏ ଭୁଲ ଧାରଣ। ଆଖୁରସ ବିକାଳି
ଯେଉଁ ରସ ବିକନ୍ତି ତାହା ଅଧିକାଂଶ ସମୟରେ ଦୂଷିତ ଅଟେ।
- ଫୁଟା ପାଣି ପିଇବା ଆବଶ୍ୟକ ।
- ରୋଗୀର ଝାଡା ଓ ପରିସ୍ରା ଭଲଭାବରେ ପୋତି ଦେବା ଆବଶ୍ୟକ ।
କେତୋଟି ସୂଚନା :
- ରୋଗୀର ସେବା କରୁଥିବା ବ୍ୟକ୍ତି ନିଜ ହାତ ଭଲଭାବରେ ସାବୁନ ବ୍ୟବହାର କରି ଧୋଇବା ଆବଶ୍ୟକ ।
- ରୋଗୀର ଝାଡା ଓ ବ୍ୟକ୍ତି ବିଶୋଧାନ କରି ପୋତି ଦେବା ଆବଶ୍ୟକ।
- ରୋଗୀ ବ୍ୟବହାର କରୁଥିବା ସମସ୍ତ ଆସବାବପତ୍ର ଭଲଭାବରେ ପରିଷ୍କାର ହେବା ଉଚିତ ।
ଟୀକା ଦ୍ଵାରା ପ୍ରତିଷେଧକ:
ଏହି ରୋଗରୁ ରକ୍ଷା ପାଇବା ପାଇଁ ଆଜିଯାଏଁ ସେପରି ଫଳପ୍ରଦ ଟୀକା ବାହାରି ନାହିନ । ହେପାଟାଇଟିସ ବି ପାଇଁ ଏକ ଟୀକା ଉପଲବ୍ଧ ।ଏହି ଟୀକା ୩ ଟି ନେବାକୁ ପଡେ । ପ୍ରଥମଟି ନେବାରେ ୫ ମାସ ପରେ ଆଉ ଗୋଟିଏ ଓ ଶେଷ ଟୀକା ପ୍ରଥମଟିର ୧୮୦ ଦିନରେ ନିଆଯାଏ ।୩-୪ ବର୍ଷ ପରେ ବୁଷ୍ଟର ମାତ୍ରା ଦିଆଯାଏ ।
ତରଳଝାଡା
ତରଳଝାଡା/ଡାଇରିଆ କ’ଣ ?
୨୪ ଘଣ୍ଟା ମଧ୍ୟରେ ୪ ଥରରୁ ଅଧିକ ଥର ତରଳ/ପଣିଆ ଝାଡା ହେଲେ ତାହାକୁ ତରଳ ଝାଡା ବା ଡାଇରିଆ କୁହାଯାଏ। ଦିନରେ ଥରେ କିନ୍ତୁ ଅଧିକ ପରିମାଣରେ ତରଳଝାଡା ଏବଂ ନାଳଝାଡା ତଥା ଝାଡା ସହିତ ରକ୍ତ ପଡିବାକୁ ମଧ୍ୟ ଡାଇରିଆ କୁହାଯାଏ ।ତରଳଝାଡା ହେତୁ ଜଳ ଶୁଷ୍କତା ହୋଇଥାଏ । ଜଳଶୁଷ୍କତା ଯେକୌଣସି ବୟସ ର ଲୋକମାନଙ୍କୁ ହୋଇପାରେ ।ତେବେ ଶିଶୁମାନଙ୍କୁ ଏହା ଖୁବ ଶୀଘ୍ର ଓ ସହଜରେ ହୋଇଥାଏ ।
କାରଣ: ଦୂଷିତ ଜଳ ଓ ଖାଦ୍ୟ ଗ୍ରହଣ,କୃମି ସଙ୍କ୍ରମଣ,ପୁଷ୍ଟିହୀନତା
ଡାଇରିଆ ବ୍ୟାପିବାର କାରଣ: ଦୂଷିତ ଜଳ ଓ ଖାଦ୍ୟ ଗ୍ରହଣ ,ଅପରିଷ୍କାର ହାତ ଓ ପାତ୍ରରେ ଖାଦ୍ୟଗ୍ରହଣ ,ଅପରିଷ୍କାର ପାତ୍ରରେ ଖାଦ୍ୟପଦାର୍ଥ ରଖିବା,ଖାଲି ପାଦରେ ପଦାରେ ମଳତ୍ୟାଗ କରିବା ,ମାଛି ଆଦି କୀଟପତଙ୍ଗ ଦ୍ଵାରା ରୋଗ ଜୀବାଣୁ ସଂକ୍ରମଣ ।
ଲକ୍ଷଣ : ଅଧିକ ଥର ତରଳ ଝାଡା ଯୋଗୁ ଶରୀରରୁ ଜଳ ଓ ଲବଣାଂଶର କ୍ଷୟ ଘଟିଥାଏ । ଶରୀରରେ ଅତିଶୟ ଜଳକ୍ଷୟକୁ ଜଳଶୁଷ୍କତା ବା ଡିହାଇଡ୍ରେସନ କୁହାଯାଏ ।ଏହି ଜଳଶୁଷ୍କତା ସାଧାରଣତଃ ମୃତ୍ୟୁ ର କାରଣ ହୋଇଥାଏ। ଏହା ମଧ୍ୟ ଶିଶୁମାନଙ୍କର ପୁଷ୍ଟିହୀନତାର କାରଣ ଅଟେ।
ଜଳଶୁଷ୍କତାର ଲକ୍ଷଣ
|
କ’ଣ ପଚାରିବ |
ପ୍ରଥମ |
ମଧ୍ୟମ |
ଗୁରୁତର |
|
|
ଝାଡା ଦିନକୁ |
୩-୪ ଥର |
୪ ଥରରୁ ଅଧିକ |
୧୨ ଥରରୁ ଅଧିକ |
|
|
ବାନ୍ତି |
ନଥିବ |
ଅଳ୍ପ/୨-୩ ଥର |
ବହୁବାର |
|
|
ଶୋଷ |
ସାଧାରଣ ଭାବେ ପିଉଥିବ ଶୋଷ ନଥିବ |
ଶୋଷ,ଅଧିକ ଥିବ ପାଣି ପିଉଥିବ |
ପିଇବାରେ ଅସମର୍ଥ |
|
|
ପରିସ୍ରା |
ସାଧାରଣ |
କମ |
୬ ଘଣ୍ଟା ମଧ୍ୟରେ ପରିସ୍ରା ହେଉ ନ ଥିବ |
|
|
କ’ଣ ଦେଖିବେ |
||||
|
ସାଧାରଣ ଅବସ୍ଥା |
ଭଲ,ସତେଜ |
ଚିଡିଚିଡା,ଅସ୍ତବ୍ୟସ୍ତ
|
ଦୁର୍ବଳ/ନିଦୁଆ ବା ମୂର୍ଚ୍ଛା |
|
|
ଆଖି |
ଠିକ ଥିବ |
ଶୁଖିଲା |
ଭିତରକୁ ପଶିଯିବା |
|
|
ଲୁହ |
ଥିବ |
ନଥିବ |
ନଥିବ |
|
|
ପାଟି ଓ ଜିଭ |
ଓଦାଳିଆ ଥିବ |
ଶୁଖିଲା |
ଅତି ଶୁଖିଲା |
|
|
ନିଶ୍ଵାସ ପ୍ରଶ୍ଵାସ |
ସାଧାରଣ |
ଅଧିକ ଥର |
କ୍ଷୀପ୍ରଗତି |
|
|
ଚର୍ମକୁ ଚିମୁଟିଲେ(ପୂର୍ବ ଅବସ୍ଥାକୁ) |
ଫେରିଆସିବ |
ଧୀରେ ଧୀରେ ଫେରିବ |
ଖୁବ ଧୀରେ ଫେରିବ |
|
|
ତାଳୁ ବା ଦୁକୁଦୁକି (ଶିଶୁଙ୍କ କ୍ଷେତ୍ରରେ) |
ଠିକ ଥିବ |
ଭିତରକୁ ପଶିଯିବ |
ଅତିମାତ୍ରାରେ ଭିତରକୁ ପଶିଯିବ |
|
|
ନାଡିର ସ୍ପନ୍ଦନ |
ସାଧାରଣ |
ଜୋର ହେବା |
ଅତି ଜୋର ଓ କ୍ଷୀଣ ହେବ |
|
|
କ’ଣ କରିବେ ? ଘରୋଇ ପାନୀୟ
|
ଘରୋଇ ପାନୀୟ ଓ.ଆର.ଏସ. |
ଚେତା ଥିଲେ ଓ.ଆର .ଏସ.ଦ୍ରବଣ ଦେବ |
||
|
ଓ.ଆର.ଏସ ଦ୍ରବଣ ଦେବା |
ରୋଗୀକୁ ଅନୁଧ୍ୟାନ କରିବା ଆବଶ୍ୟକ ମନେକଲେ ଡାକ୍ତରଙ୍କ ପରାମର୍ଶ ବା ଡାକ୍ତରଙ୍କ ପାଖକୁ ପଠାଇବ |
ତୁରନ୍ତ ଡାକ୍ତରଖାନା ବା ଡାକ୍ତରଙ୍କ ପାଖକୁ ପଠାଅ । |
||
ପ୍ରତିଷେଧକ ବ୍ୟବସ୍ଥା :
- ଶିଶୁ 6 ମାସ ହେବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ କେବଳ ମା’ କ୍ଷୀର ଖାଇବ
- କୌଣସି ଖାଦ୍ୟକୁ ଶିଶୁ ବୋତଲରେ ଖାଇବା ନାହିଁ କାରଣ ବୋତଲ ଭଲ ଭାବରେ ବିଶୋଧିତ ହେବା ସମ୍ଭାବନା କମ ଥାଏ ।
- ଶିଶୁକୁ 1 ବର୍ଷ ପୂରିବା ପୂର୍ବରୁ ମିଳିମିଳା ଟୀକା ଦେବା
- ଖାଦ୍ୟ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରିବା କିମ୍ବା ଖୋଇବା ଓ ଖାଇବା ପୂର୍ବରୁ ସାବୁନ ଓ ପରିଷ୍କାର ପାଣିରେ ହାତ ଭଲ ଭାବାରେ ଧୋଇବା
- ବିଶୁଦ୍ଧ ପିଇବା ପାଣିର ବ୍ୟବହାର
- ସବୁବେଳେ ସଦ୍ୟ ପ୍ରସ୍ତୁତ ତଟକା ଖାଦ୍ୟ ଖାଇବା
- ମଳତ୍ୟାଗ ପାଇଁ ପାଇଖାନା ବ୍ୟବହାର କରିବା
ଉପଚାର –ତରଳଝାଡା ଭୋଗୁଥିବା ସମୟରେ ଔଷଧ ଅପେକ୍ଷା ତା’ଙ୍କ ଶରୀରରୁ କ୍ଷୟ ହେଉଥିବା ଜଳୀୟ ଅଂଶ ର ଭରଣ। ବେଶୀ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ।ଝାଡା ହେବା ମାତ୍ରେ ତାଙ୍କୁ ଯଥେଷ୍ଟ ପରିମାଣର ପାନୀୟ ଦେବା ଆବଶ୍ୟକ । ଏହା ଓ .ଆର. ଏସ ଦ୍ରବଣ ହେଉ କିମ୍ବା ଘରେ ମିଳିଥିବା ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ପାନୀୟ ଦିଆଯାଇପାରେ। ଯଥା –
- ଚାଉଳ ଧୁଆ ପାଣି
- କାଞ୍ଚି ପାଣି
- ଘୋଳ ଦହି
- ପଇଡ ପାଣି
- ନାଲି ଚା’
ଓ .ଆର. ଏସ ପାଉଡର ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ କେନ୍ଦ୍ରରେ ମାଗଣା ରେ ମିଳିଥାଏ । ଏହା ଔଷଧ ଦୋକାନରେ ମଧ୍ୟ ମିଳେ
- ପିଇବାକୁ ଦେବା ପୂର୍ବରୁ ତାକୁ ପାଣିରେ ମିଶାଇ ଦ୍ରବଣ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରାଯାଏ ।ଗୋଟିଏ ପ୍ୟାକେଟ ଗୁଣ୍ଡକୁ 1 ଲିଟର ପାଣିରେ ମିଶାଇ ସେହି ଦ୍ରବଣକୁ ଆବଶ୍ୟକ ଅନୁସାରେ ପିଇବାକୁ ଦିଆଯାଏ ।
- ଦ୍ରବଣ ପ୍ରସ୍ତୁତ ବେଳେ ପରିଷ୍କାର ପରିଚ୍ଛନ୍ନତା ପ୍ରତି ଧ୍ୟାନ ଦେବାକୁ ପଡିଥାଏ
- ୧ ଲିଟର ପାଣିରେ ପୁଡିଆରେ ଥିବା ସମସ୍ତ ଗୁଣ୍ଡକୁ ଏକାଥରେ ମିଶାଇବାକୁ ପଡିବ ।ଏହାକୁ ଭାଗ ଭାଗ କରି ପ୍ରସ୍ତୁତ କରାଯାଏ ନାହିଁ
- ଥରେ ପ୍ରସ୍ତୁତ ହେଲେ ସେହି ଦ୍ରବଣ 24 ଘଣ୍ଟା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ବ୍ୟବହାର ଉପଯୋଗୀ ହୋଇଥାଏ ।୨୪ ଘଣ୍ଟା ମଧ୍ୟରେ ବ୍ୟବହାର ଣ ହୋଇପାରିଲେ ତାକୁ ଫିଙ୍ଗିଦେବା ଆବଶ୍ୟକ
- ଘୋଳ/ଦ୍ରବଣ ରଖାଯାଇଥିବା ପାତ୍ରକୁ ଘୋଡାଇ ରଖିବା ଦରକାର
- ଓ .ଆର. ଏସ ମିଳିବ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଘରେ ମିଳୁଥିବା ତରଳ ପଦାର୍ଥ ଆବଶ୍ୟକ ଅନୁଯାୟୀ ପିଇବାକୁ ଦେବା ଦରକାର
ଓ .ଆର. ଏସ. ଘୋଳ କିପରି ଖାଇବେ ?
|
ବୟସ |
ପ୍ରତିଥର ଝାଡା ପରେ ଓ .ଆର. ଏସ ର ପରିମାଣ |
ଅତିକମ୍ ରେ ଦିନାକ ମଧ୍ୟରେ ଆବଶ୍ୟକ ପରିମାଣ |
|
୨ବର୍ଷରୁ କମ |
୫୦ ମି. ଲି ରୁ ୧୦୦ ମି. ଲି =୧/୪ ରୁ ୧/୨ କପ |
୫୦୦ ମି. ଲି |
|
୨ ବର୍ଷ ରୁ ୧୦ ବର୍ଷ |
୫୦ ମି. ଲି ରୁ ୨୦୦ ମି. ଲି= ୧/୨ ରୁ ୧ କପ |
୧୦୦୦ ମି. ଲି ବା ୧ ଲିଟର |
|
୧୦ ବର୍ଷରୁ ଊର୍ଦ୍ଦ୍ଵ |
ଆବଶ୍ୟକ ମୁତାବକ |
୨୦୦୦ ମି. ଲି ବା ୨ଲିଟର |
ତରଳ ଝାଡା ଭୋଗୁଥିବା ଶିଶୁର ଖାଦ୍ୟ – ଶିଶୁକୁ ତରଳ ଝାଡା ହେଉଥିବା ସମୟରେ ତାକୁ ତା’ର ସ୍ଵାଭାବିକ ଖାଦ୍ୟ ଖାଇବାକୁ ଦେଲେ ତାହା ରୋଗ ଉପଶମ ହେବାର ସାହାଯ୍ୟ କରେ । ଖାଦ୍ୟ କଟକଣା କଲେ ପୁଷ୍ଟିହୀନତା ଦେଖାଦିଏ ।ତେଣୁ ତରଳଝାଡା ଭୋଗୁଥିବା ଶିଶୁ ଏବଂ ଝାଡା ଭଲ ହେବା ପରେ ତା’ର ଦୈନନ୍ଦିନ ଖାଦ୍ୟର ପ୍ରାୟ ଦେଢଗୁଣ। ଖାଦ୍ୟ ଦେବା ଦରକାର। ଏହାଦ୍ଵାରା ଶିଶୁର ପରିପୁଷ୍ଟତାରେ ଉନ୍ନତି ଆସିଥାଏ ।
କେତେବେଳେ ଡାକ୍ତରଙ୍କ ସହାୟତା ଜରୁରୀ ଅଟେ
- ଝାଡା ସାଙ୍ଗରେ ରକ୍ତ ପଡିଲେ
- ଝାଡା ସାଙ୍ଗରେ ଜ୍ଵର ହେଲେ
ଯେତେବେଳେ ରୋଗୀ ପାଣି ପିଇବାକୁ ଅକ୍ଷମ ହେବ
Last Modified : 12/18/2019
